"ေရာမေရခ်မ္းစင္" (Water fountains in Rome, Italy)

                                        ဗင္းနစ္ျမိဳ႕ထဲကေသာက္ေရသန္႔တိုင္

အီတလီနိုင္ငံ၊ ေရာမျမိဳ႕ေတာ္ရဲ့ ေနရာအနွံအျပား
မွာေသာက္ေရတိုင္(ေရခ်မ္းစင္) ေလးေတြကေန ဖြင့္စရာမလိုပဲ
ေသာက္ေရသန္႔ေတြအျမဲထြက္က်ေနတာကို ေတြ႔ရမွာျဖစ္ျပီး လူမ်ား
ေသာက္နိုင္ သံုးနိုင္ၾကပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ေနထိုင္ရာ ဒိန္းမတ္နိုင္ငံမွာေတာ့ Tap water လို႔ေခၚတဲ့
အိမ္ေတြကိုလာတဲ့ေရတိုင္းဟာ ေသာက္ေရသန္႔ျဖစ္ျပီး အႏၱရာယ္ကင္းစြာ
ေသာက္သံုးနိုင္ေၾကာင္း က်န္းမာေရး၀န္ၾကီးဌာနကထုတ္ျပန္ထားပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္သိသေလာက္ ဆြီဒင္၊ ေနာ္ေ၀း၊ ဂ်ာမဏီ၊ ဘယ္(လ္)ဂ်ီယမ္၊ ဆြစ္စလန္၊
ေဟာ္လန္၊ အဂၤလန္၊ ျပင္သစ္၊ ဖင္လန္၊ အိုင္ယာလန္ စတဲ့နိုင္ငံေတြမွာလည္း
Tap water ဟာေသာက္ေရသန္႔ျဖစ္ေၾကာင္းသိရပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္အဲဒီနိုင္ငံေတြသြားရင္ ေသာက္ေရဘိုးအထူးထည့္တြက္စရာ
မလိုေပဘူးေပါ့ခင္ဗ်ာ။

အီတလီနိုင္ငံက ေရာမ၊ ဗင္းနစ္ စတဲ့ျမိဳ႕ေတြမွာေတာ့ လမ္းေဘးေနရာ
အနွံအျပားမွာ ေသာက္ေရသန္႔တိုင္ေလးေတြရိွေပမယ့္ ေဟာ္တယ္မွာ
ေသာက္ဖို႔နဲ႔ ကိုယ္ေသာက္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္မွာေသာက္နိုင္ဖို႔အတြက္ကေတာ့
ေစ်းဆိုင္ေတြကေန ေသာက္ေရသန္႔၀ယ္ေသာက္ရမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။
ေသာက္ေရသန္႔တိုင္ေလးေတြ ေတြ႔တဲ့အခါမေတာ့ အလကားေရျဖည့္
လို႔ရတာေပါ့။

ေရာမမွာအခုလို အမ်ားျပည္သူေသာက္သံုးဖို႔ ေသာက္ေရတိုင္ေတြကို
ေတြ႔ရျပီး သမိုင္းကိုျပန္ၾကည့္မိေတာ့
ဟိုး..လြန္ခဲ့တဲ့ နွစ္ေပါင္း နွစ္ေထာင္နီးပါး ကတည္းက ပရိသတ္
ေျခာက္ေသာင္း၀န္းက်င္ၾကည့္ရႈနိုင္တဲ့ လူသတ္ကြင္းၾကီး (Colosseum)
မွာလူေတြေသာက္သံုးနိုင္ဖို႔ ေရထြက္ေပါက္ေရပန္း ငါးဆယ္၀န္းက်င္
ျပဳလုပ္ေပးထားခဲ့ဘူးေၾကာင္းေတြ႔ရပါေတာ့တယ္။
ျပည္သူေတြေသာက္ေရ၊ သံုးေရ ဖူလံုေအာင္ ေရွးလူၾကီးေတြအေမွ်ာ္အျမင္
နဲ႔စီစဥ္ခဲ့ၾကပံုမ်ားေျပာပါတယ္။

                                                ေရာမျမိဳ႔ေတာ္ထဲကေသာက္ေရသန္႔တိုင္တစ္ခုမွာ

...................................................

"ေယာက်္ားမ်ားေစ်း၀ယ္ေတာ္ခ်က္"...(ေရာမမွာေရ၀ယ္ျခင္း)

ေရာမျမိဳ႔ထဲက ေစ်းဆိုင္တိုင္းမွာ ေရသန္႔ဘူးေတြကို ဆိုင္ေရွ႔ေတြမွာ
အမ်ားအျပားခ်ေရာင္းေနၾကတာေတြ႔ရပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔မိသားစု ေရာမေရာက္ေတာ့ ေလွ်ာက္လည္ၾကျပီး ညဘက္
ေဟာ္တယ္အျပန္လမ္းမွာ ေသာက္ေရသန္႔ ၀င္၀ယ္၊ဘူးၾကီးေတြ ထမ္းလို႔
စကားတေျပာေျပာနဲ႔ ျပန္ေနက်ျဖစ္ပါတယ္။
ေရသန္႔ဘူးၾကီး ၆ ပုလင္း Packageလုပ္ထားတာကို သားအမိ၂ေယာက္
၀င္၀ယ္ေနက်ပါ။ နွစ္ရက္တစ္ၾကိမ္၀ယ္ရပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္က သူရို႕၀ယ္ျပီးထြက္လာမွ ကူသယ္ေပးရံုပါပဲ။

တစ္ညသားေတာ့ ညဆယ္နာရီ၀န္းက်င္လည္းရိွေနတာမို႔ ထမင္းစားျပီးၾကရင္
ေဟာ္တယ္တန္းျပန္နိုင္ေအာင္ တရုတ္ဆိုင္မွာ ဟင္းေတြမွာထားတုန္း
သူရို႕သားအမိထားခဲ့ျပီး ကြ်န္ေတာ္ကအနားမွာေရသန္႔ဘူး ၀ယ္ရေအာင္
ထြက္ခဲ့ပါတယ္။

တစ္မိနစ္ေလာက္ေလွ်ာက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မီနီမာကက္တစ္ခုေတြ႔ျပီး
ဆိုင္ေရွ႔မွာ ေရသန္႔ဘူးေတြစီခ်ထားတာေတြ႔ေတာ့ေပ်ာ္သြားပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔၀ယ္ေနက် ေျခာက္ဘူးအတြဲလိုက္လည္းေတြ႔ရပါတယ္။
သူရို႕သားအမိပဲ၀ယ္ေနက်မို႔ ဘယ္ေလာက္ေပးရမွန္း မသိပါဘူး။

ေစ်းအရင္ေမးေနရင္ ေပါက္ေစ်းမသိတဲ့ေကာင္ဆိုျပီးေစ်းတင္ေျပာမွာ
စိုးတာေၾကာင့္...
ေစ်းသိျပီးသားပံုစံနဲ႔ ေျခာက္ပုလင္းတြဲကိုယူလို႔ ေကာင္တာေပၚတင္ရင္း
"ဒါ..ယူမယ္" ဆိုင္ရွင္မုတ္ဆိတ္ကို ခပ္တည္တည္နဲ႔ဖိန္႔လိုက္ပါတယ္။
မုတ္ဆိတ္ကလည္း ကြ်န္ေတာ့္ကိုတစ္ခ်က္ရိႈးလို႔ " five euro"
လို႔ ေျပာလို႔ ထုတ္ေပး၀ယ္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။

တရုတ္ဆိုင္ျပန္ေရာက္ေတာ့ "အေဖၾကီး ဘယ္ေလာက္ေပးခဲ့ရတုန္း" တဲ့
ေအးရာေအးေၾကာင္း သူရို႕ထက္လည္းသာေအာင္ တစ္က်ပ္ေလွ်ာ့လို႔
"ေလးက်ပ္" (4euro) လို႔ေျဖလိုက္ပါတယ္။
ေစ်းသိပ္မကြာပါဘူး ဆိုတာေၾကာင့္ ညည္းတို႔ဘယ္ေလာက္ေပးရတုန္း
ဆိုေတာ့ သံုးက်ပ္ (3euro)ပဲ ေပးရေၾကာင္းသိရပါေတာ့တယ္။

ေတာ္ေသးရဲ့ တစ္ဆယ္(10euro) မေျပာလိုက္တဲ့ မုတ္ဆိတ္ကိုေတာင္
ေက်းဇူးတင္ရေတာ့မလိုလို....:)

(1euro=1500 kyats ၀န္းက်င္)

(Facebook post. 14th July.2017.)
ကိုးကား        Wikipedia pages

"ကေလး၊ လူငယ္၊ လူၾကီးတို႔အတြက္ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္း.."

"သားေရ ေဖေဖတို႔ စြယ္စံုက်မ္းေတြ၀င္မယူခင္ ဆီခ်က္ေခါက္ဆြဲ အရင္
စားၾကရေအာင္ ေဟ့"
စာေပဗိမာန္ စာအုပ္အေရာင္းဆိုင္ထဲမ၀င္ခင္ေဖေဖက ကြ်န္ေတာ္
ၾကားခ်င္ေနတဲ့စကားကိုေျပာလိုက္တာပါ။

၁၉၇၂ ၀န္းက်င္ရဲ့ တစ္ရက္ေသာေန႔လည္ခင္းတစ္ခုမွာ
ကြ်န္ေတာ္တို႔ေနထိုင္ရာ ေဘာက္ေထာ္၊ သုခိတာလမ္းကေန
သားအဖ၂ေယာက္ ေဖေဖမွာထားတဲ့ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္း အခ်ိဳ႕
ယူဖို႔ ရန္ကုန္ျမိဳ႔ထဲကိုထြက္လာခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္က ရန္ကင္း၊ အလက(၄)မွာ တက္ေနတဲ့ စတုတၳတန္းေက်ာင္းသား
ျဖစ္ျပီး၊ ညီမေလးျဖစ္သူ တင္တင္ခိုင္က သူငယ္တန္းေက်ာင္းသူၾကီးေပါ့ခင္ဗ်ာ။
ေဖေဖ ဦးလွျမင့္ကေတာ့ ရန္ကုန္၊ ကမာရြတ္၊ သုခလမ္းကစီးကရက္စက္ရံု မွာ
အလုပ္၀င္ေနျပီး ညပိုင္းမွာေတာ့ ရန္ကင္း၊ အထက(၁) မွာဖြင့္လွစ္ထားတဲ့
လူ႔ငယ့္ေရးရာညေက်ာင္းမွာေက်ာင္းအုပ္တာ၀န္ယူကာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တဲ့
ကဗ်ာဆရာၾကီး ဦးတင္မိုးနဲ႔အတူ စာသင္ျပေနတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။
ေမေမ ေဒၚခင္စန္းျမိဳင္ အလက(၃)ေျမာက္ဥကၠလာ မွာ အထက္တန္းျပ
ဆရာမ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္တုန္းကေပါ့ခင္ဗ်ား။

လြန္ခဲ့တဲ့ ၄၅ နွစ္၀န္းက်င္က အာရံုမွာ၀ိုးတ၀ါးထင္က်န္ေနဆဲ ပံုရိပ္ေလးေတြ
ကို ျပန္ဖမ္းရရင္ေတာ့ ဟံသာ၀တီအ၀ိုင္းနားက အေဆာက္အဦးမွာ တင္ထားတဲ့
စာေပဗိမာန္ ဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ကို မွတ္မွတ္ရရ ရိွေနပါေသးတယ္။
အဲဒီထဲကိုလည္းမေရာက္ဘူးေပမယ့္ ျပည္လမ္းေပၚကျဖတ္သြားတိုင္း ဖတ္ေနက်
ဆိုင္းဘုတ္မို႔မွတ္မိေနတာပါ။ ပံုနွိပ္ဌာန ျဖစ္ပံုရပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ့္ကို ေဖေဖေခၚသြားတဲ့ စာေပဗိမာန္အေရာင္းဆိုင္ကေတာ့
၁၉၇၀ ၀န္းက်င္အခ်ိန္ေတြမွာ အိႏၵိယဇာတ္ကားေတြတင္တတ္တဲ့ "သီဟ"
ရုပ္ရွင္ရံုနားကေနလမ္းဆက္ေလွ်ာက္သြားၾကပံုရပါတယ္။
ကုန္သည္လမ္း ေပၚကေန နည္းနည္း၀င္လိုက္ရင္ေရာက္ျပီလို႔ထင္ပါတယ္။
အသက္ ၄၀ေက်ာ္ကာစ ေဖေဖနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ၁၁ နွစ္သားတုန္းက ပံုရိပ္ေလး
ေတြျဖစ္ျပီးေဖေဖမရိွေတာ့ေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့္အာရံုမွာေတာ့ထင္က်န္ေနဆဲ
ပါ။

အဲဒီစာေပဗိမာန္ေရွ႕နားက တြန္းလွည္းနဲ႔ တရုတ္ၾကီးေရာင္းတဲ့ ဆီခ်က္ေခါက္ဆြဲကို
ေဖေဖက အဲဒီနားေရာက္တိုင္း၀ယ္ေၾကြးေနက်ျဖစ္လို႔ ဒီေဆာင္းပါးအဖြင့္
မွာေရးထားတဲ့အတိုင္း ေဖေဖက ဆီခ်က္စားမယ္ ေျပာလိုက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္၀မ္းသာသြား
တာပဲျဖစ္ပါေတာ့တယ္။

ၾကံဳၾကိဳက္လို႔ေျပာရရင္ေတာ့ ေဖေဖေရာ၊ ကြ်န္ေတာ္ပါ ဆီခ်က္ေခါက္ဆြဲ
ၾကိဳက္ပါတယ္။ ဆီခ်က္ေကာင္းတဲ့ဆိုင္ေတြကိုလည္းရွာစားေလ့ရိွပါတယ္။
စီးကရက္စက္ရံုမွာ အလုပ္လုပ္တဲ့ တရုတ္လူမ်ိဳး ဦးေရႊက တစ္ခါတစ္ရံ
ကမာရြတ္ကေနေဘာက္ေထာ္ ကြ်န္ေတာ္တို႔အိမ္အထိ လာလို႔ ဆီခ်က္ေခါက္ဆြဲ
လာလုပ္ေပးတတ္သလို ေဖေဖကိုယ္တိုင္လည္း အလုပ္အားရက္အခ်ိဳ႕မွာ
ကိုယ္တိုင္လုပ္ေပးျပီး မိသားစုထမင္းလြတ္စားေလ့ရိွပါတယ္။
ေရနံဆီမီးဖိုသံုးရတဲ့ေခတ္ေတြေပါ့ခင္ဗ်ား။
(ဒိေနာက္ပိုင္းကြ်န္ေတာ္အေ၀းၾကီးေရာက္ေနခ်ိန္ေတြမွာ အသက္ ၇၀ ေက်ာ္ေဖေဖက
အတူေနခဲ့တဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ဇနီးကို တစ္ခါတစ္ရံ ဆီခ်က္ေခါက္ဆြဲ လုပ္ခိုင္း
တတ္ေၾကာင္းသိရပါတယ္။)

ဆီခ်က္တစ္လံုး(တစ္ပြဲ)ကို တစ္က်ပ္ေပးရတဲ့အခ်ိန္မွာ
စာေပဗိမာန္ နားက အဲဒီ ဆီခ်က္ေခါက္ဆြဲဆိုင္ကေတာ့တစ္ပြဲကို သံုးမတ္
(၇၅ ျပား) ပဲ ေပးရတဲ့အျပင္ အရသာလည္းအလြန္ရိွတာေၾကာင့္ အင္မတန္
ေရာင္းေကာင္းတာေတြ႔ရပါတယ္။
အမဲအူျပဳတ္ကေတာ့ ၅မူးေပးရင္ ေခြ်းပ်ံေအာင္ပူပူေႏြးေႏြးေသာက္လို႔ရပါတယ္။

ပခုကၠဴသား ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း ကဗ်ာဆရာ၊ စာေရးဆရာေတြျဖစ္ၾကတဲ့
ကိုသိန္းေအး(လူထင္း)၊ ကိုစိုးျမင့္သန္း(ေႏြသင္နိုင္)တို႔ တင္ထားတာေတြ
ဖတ္ရျပီး စြယ္စံုက်မ္း ေတြျပန္ထုတ္မယ္ၾကားရပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္နဲ႔စြယ္စံုက်မ္းအေၾကာင္းကေတာ့ ေရးမယ္ဆိုေတးထားတာ နွစ္ခ်ီ
ေနေပမယ့္ မေရးျဖစ္ေသးပဲ ခုျပန္ထုတ္မယ္ဆိုၾကားကာမွ ၀မ္းသာျပီးေရး
ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ၁၉၇၀ ၀န္းက်င္ကထဲက ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္း ေတြဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔အိမ္
ကိုေရာက္ရိွလာပါေတာ့တယ္။
အတြဲလိုက္ထုတ္ေ၀တာျဖစ္တာေၾကာင့္ အတြဲစံုေအာင္အဲဒီတုန္းက၀ယ္လို႔
မရခဲ့ေပမဲ့ စာေပဗိမာန္ကိုတစ္ေခါက္သြားရင္ ၂အုပ္၊ ၃အုပ္ ရခဲ့တတ္ျပီး
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ၀ယ္လို႔ရတဲ့ ၆အုပ္(၆တြဲ) ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေဘာက္ေထာ္၊
သုခိတာလမ္းက အိမ္ေလးရဲ့စာအုပ္စင္ေလးေပၚေရာက္ရိွလာေတာ့တာပါ။
တစ္အုပ္ကို အစိတ္(၂၅ က်ပ္) ေပးရေၾကာင္းေဖေဖေျပာျပဘူးပါတယ္။
...........................................
"ကေလးေတြ ေဆာ့ကစားပါေစ.အျပင္စာဖတ္ပါေစ..."

၃တန္း၊ ၄တန္း ပဲရိွေသးတဲ့ကြ်န္ေတာ္ဟာ သုခိတာလမ္းထဲမွာ ေဆာ့ကစား
တဲ့ေနရာမွာလည္း ေရွ႔တန္းကပါခဲ့ပါတယ္။
စြန္ေခတ္၊ ဂ်င္ေခတ္၊ ေဂၚလီရိုက္ၾကတဲ့ေခတ္၊ ေတြမွာလည္းေနာက္မက်ေစပဲ
ရုပ္ပံုကားခ်ပ္ဆိုလည္းထပ္လိုက္တာပဲ၊ ေဂြလိွမ့္ၾကမယ္၊ ေၾကြပန္းကန္ေစ့
ေထာင္ပစ္ ကစားခဲ့ၾကပါတယ္။
အိမ္မွာ ေၾကြပန္းကန္ကြဲရင္ေပ်ာ္ေနတာေပါ့ခင္ဗ်ား။
သားေရကြင္းေခတ္မွာဆိုရင္လည္း လက္မွာသားေရကြင္းေတြအမ်ားၾကီးစြပ္ထား
နိုင္သူက ဆရာၾကီးေပါ့။
ထုတ္စီးတိုးတာေတာင္ ရိုးရိုးမဟုတ္ပဲ ဒိုင္ဗင္ပစ္ဖမ္းလို႔ရတဲ့ "ထုတ္ၾကမ္း" ဆိုျပီး
ကြ်န္ေတာ္တို႔ သုခိတာလမ္းထဲမွာကစားခဲ့ၾကပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ အိမ္ေနာက္ေဖးက ေဘာက္ေထာ္ေဘာလံုးကြင္း ျဖစ္တာေၾကာင့္
ညေနတိုင္းလည္း ေဘာလံုးကစားမပ်က္ခဲ့ပါဘူး။
ဗိုလ္ၾကီး ဘၾကဴး ရဲ့သား ရန္ကုန္တိုင္းလက္ေရြးစင္ ကိုျမင့္ၾကဴး က ကြ်န္ေတာ္တို႔
၁၀နွစ္ေက်ာ္ကေလးေတြကို တစ္ခါတစ္ေလ ေဘာလံုးကန္သင္ေပးပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ ၁၀နစ္၀န္းက်င္ကေလးေဘာလံုးသင္းေတာင္ဖြဲ႔နိုင္ခဲ့ပါတယ္။
အသင္းနံမည္က ေဖေဖေပးတဲ့" ေရွ႔ေဆာင္လူငယ္" ျဖစ္ျပီး ကြ်န္ေတာ္တို႔ ၁၀နွစ္
အရြယ္ကေလးေတြ ေရႊဂံုတိုင္ကို သြားလို႔ စြပ္က်ယ္မွာ တံဆိပ္ရိုက္ခဲ့ၾကပါတယ္။
အဲဒီတုန္းက ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ေဘာလံုးကန္ဘက္ သူငယ္ခ်င္း ေက်ာ္ေက်ာ္၊ ေမာ္ေမာ္
ညီအစ္ကိုတို႔က ေနာက္ေတာ့ ရန္ကုန္တိုင္းခ်န္ပီယန္ေတြျဖစ္သြားသလို အဲဒီတုန္းက
ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဂိုးက်င္းကစားရင္ ေနာက္ကေဘာလံုးေကာက္ရတဲ့သူရို႔ညီ သန္းတိုးေအာင္
က ျမန္မာ့လက္ေရြးစင္ျဖစ္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။

ကေလးဘ၀အားရေအာင္ေဆာ့ကစားခဲ့ရသလို ေတဇ၊ ေရႊေသြး၊ ရႊင္ျပံဳး၊
ဒို႔ေက်ာင္းသားစာေစာင္ ေတြဖတ္ခဲ့ၾကရပါတယ္။
ပံုျပင္စာအုပ္ေတြ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမိန္႔ခြန္း ေတြေဖေဖက ၀ယ္ေပးပါတယ္။
ကြန္းေဇာ္၊ ဂယက္နီ စတဲ့သူေတြက ကေလးလူငယ္ေတြအတြက္ စာေကာင္း၊
ေပမြန္ေတြေရးေလ့ရိွျပီး "ကင္းေထာက္ရဲေဘာ္ေလးမ်ား" စာအုပ္ဟာ ကြ်န္ေတာ္
ငယ္ငယ္တုန္းကအၾကိဳက္ဆံုးဘာသာျပန္စာအုပ္ေလးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
............................................................
"ကေလးေတြ စြယ္စံုက်မ္း ဖတ္ပါေစ..."

စြယ္စံုက်မ္းေတြ အိမ္ေရာက္လာတဲ့အခါက် အၾကီးၾကီး၊ အထူၾကီးေတြမို႔
လူၾကီးျဖစ္မွဖတ္ရမယ္လို႔ အစကထင္ခဲ့ပါတယ္။
ေနာက္ေတာ့ ဖြင့္ၾကည့္ရင္းကေနဓါတ္ပံုေတြ၊ ရုပ္ပံုေတြ ေ၀ေ၀ဆာဆာနဲ႔ဆိုေတာ့ သိခ်င္လာေတာ့ ဖတ္ၾကည့္ျဖစ္ျပီး
ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္းၾကီးေတြဟာ ကြ်န္ေတာ့္ငယ္ခ်စ္ျဖစ္ခဲ့ရပါေတာ့တယ္။
အေၾကာင္းအရာေတြကလည္း စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းသလို တိုတိုေလးေတြနဲ႔
ဖတ္တဲ့သူကို ဗဟုသုတ တိုးပြါးေစပါေတာ့တယ္။

စြယ္စံုက်မ္းေတြဟာ အကၡရာစဥ္အတိုင္း အတြဲေတြခြဲထုတ္ေ၀၊ အေၾကာင္းအရာ
ေတြေဖၚျပတာမို႔ စာအုပ္တိုင္းဟာတန္ဘိုးရိွျပီး၊ ၀ယ္လို႔ရတဲ့အတြဲတိုင္းဟာ
လည္းတန္ဘိုးရိွတာခ်ည္းျဖစ္ပါတယ္။
အတြဲ ၃( ဂ-စင္း) အတြဲ ၄ (ေစာင္း-တူ) စသျဖင့္ အကၡရာစဥ္အတိုင္းအေၾကာင္း
အရာေတြကိုစံုလင္စြာဖတ္ၾကရမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။
စာရြက္သားေကာင္းေကာင္း ပံုနွိပ္စာလံုးေကာင္းေကာင္းရွင္းရွင္းနဲ႔ ခန္႔ညားစြာ
ခ်ဳပ္ထားတဲ့စာအုပ္ၾကီးေတြပါ။
စြယ္စံုက်မ္း တစ္အုပ္လံုးမွာ ေၾကြသားစာရြက္ေပၚမွာ ေဆးေရာင္စံုနဲ႔ဓါတ္ပံုၾကီး
၄ ပံု၊ ၅ပံု ပါတတ္ပါတယ္။
ဂုတ္ထိပ္တံတားပံု၊ ဇင္းက်ိဳက္ေရတံခြန္ပံုေတြဟာ ေဆးေရာင္စံုဓါတ္ပံုရွားပါး
တဲ့ေခတ္မွာ ၁၁ နွစ္သားကြ်န္ေတာ့္ကို အထူးစြဲေဆာင္ျပီး အဲဒီအေၾကာင္းအရာ
ကိုဖတ္ျဖစ္ေစပါေတာ့တယ္။
၄တန္းေက်ာင္းသားကတည္းကစာထဲမွာေရာက္ဘူးေနတဲ့ ဂုတ္ထိပ္တံတားနဲ႔
ဇင္းက်ိဳက္ေရတံခြန္ကို လူကိုယ္တိုင္လည္း အဲဒီအခ်ိန္ကထဲကေရာက္ဘူးခ်င္ေပမယ့္
အခုကြ်န္ေတာ္ အသက္ ၅၆ နွစ္ထိေရာက္ခြင့္ေတာ့မၾကံဳေသးပါဘူး။

စြယ္စံုက်မ္း ဟာ ကေလးေတြအတြက္ပ်င္းစရာမေကာင္းတဲ့အျပင္ လွန္ဖတ္ၾကည့္
ရင္းနဲ႔ ဖတ္ခ်င္ေနေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္။
၁၉၇၀ ၀န္းက်င္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ရန္ကုန္၊ သုခိတာလမ္းမွာေနစဥ္ကတည္းက အဲဒီ
ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္းေတြဟာ ေဖေဖ ေရႊ႔ေျပာင္းရာကို လိုက္ပါလာခဲ့ျပီး အခုေတာ့
ပခုကၠဴ၊ ျမိဳ႔သစ္ အိမ္မွာ စာအုပ္သက္ နွစ္ ၅၀ ျပည့္ေတာ့မွာပါ။

ညီမလတ္ လြင္လြင္ခိုင္ရဲ့ အမႊာ ၂ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဘုန္းျမတ္မင္း နဲ႔ ျမင့္ျမတ္ခိုင္မင္း
တို႔လည္း အစကစြယ္စံုက်မ္းၾကီးေတြဆိုေတာ့ လွန္မၾကည့္ျဖစ္ေပမယ့္
အခု ေျခာက္တန္းေရာက္လို႔ လွန္ၾကည့္ျဖစ္တဲ့အခါမွ ပ်င္းစရာမေကာင္းတဲ့အျပင္
စိတ္၀င္စားစရာ ဗဟုသုတရစရာေတြျပည့္ေနတာမို႔ ပ်င္းတိုင္း၊ အခ်ိန္အားရတိုင္း
စြယ္စံုက်မ္းဖတ္ေနၾကျပီး သူတို႔ ဘဘၾကီးရဲ့အေမြကိုသေဘာက်ေနၾကပါျပီ။

မူလတန္းကေလးေတြအေနနဲ႔လည္း စြယ္စံုက်မ္းဆိုတာဟာ ဒို႔ကေလးေတြနဲ႔
မဆိုင္ဘူးလို႔မထင္ေစခ်င္ပါဘူး။
ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္း ကို "စာေပဗိမာန္ ၏ ရုပ္ျပဗဟုသုတဘဏ္" လို႔ေတာင္တင္စား
ထားတာမို႔ မူလတန္းကေလးေတြၾကိဳက္နွစ္သက္ၾကမွာပါ။

ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ေဖေဖ ၀ယ္ေပးတာေၾကာင့္ စြယ္စံုက်မ္းကို သံုးတန္း၊ ေလးတန္းမွာ
စဖတ္လို႔ၾကိဳက္သြားခဲ့ျပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ဟုတ္လွျပီထင္ထားေပမယ့္..
ကြ်န္ေတာ္တို႔ပခုကၠဴအိမ္ကိုလာလည္တဲ့ အလက(၃)၊
နွစ္တန္းေက်ာင္းသားက စြယ္စံုက်မ္းေတြယူဖတ္ၾကည့္ရင္းကေန တစ္တြဲျပီး တစ္တြဲ
သူ႔အိမ္ကိုပါ ဌားဖတ္ခါမွ..ကိုယ့္ထက္ဆရာက်တဲ့သူကိုေတြ႔ရေတာ့တာပါပဲ။

အဲဒီ နွစ္တန္းေက်ာင္းသားက တစ္ျခားသူေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။
လူထုဦးလွ၊ ေဒၚအမာရဲ့ေျမး.စာေရးဆရာ ေဒါက္တာ ျမမဥၹဴရဲ့သား
ဆရာ၀န္စာေရးဆရာ ဘိုဘိုလန္းစင္ ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။

................................................
စာျဖင့္ကမာၻပတ္ပါ...

အေၾကာင္းမညီညြတ္ေသးလို႔ ျပည္ပခရီးမထြက္ျဖစ္ေသးသူမ်ားလည္း
စာနဲ႔ ကမာၻပတ္နိုင္ပါတယ္။ စာနဲ႔ကမာၻပတ္ဖို႔လိုပါတယ္။
စာနဲ႔ေရာက္ဘူးျခင္းဟာ မ်က္စိနဲ႔တပ္အပ္မျမင္ရတာကလြဲရင္
အထူးအက်ိဳးမ်ားပါတယ္။
ခုေခတ္ၾကီးမွာ အင္တာနက္ေပၚကေနဓါတ္ပံုမ်ားပါၾကည့္နိုင္ေနပါျပီ။

ကြ်န္ေတာ္ ၁၉၉၅ မွာ ဘန္ေကာက္၊ ကြာလာလမ္ပူ စတဲ့ျပည္ပနိုင္ငံ
ေတြစေရာက္ဘူးပါတယ္။ စာနဲ႔ေရာက္ဘူးထားေတာ့မစိမ္းပါ။
စာဖတ္မထားသူကေတာ့ အျပင္ေတာင္မထြက္ရဲေတာ့တာမ်ိဳးေတြ႔ဘူးပါတယ္။
လက္ရိွေနထိုင္ရာ ဒိန္းမတ္နိုင္ငံရဲ့ ျမိဳ႔ေတာ္ ကိုပင္ေဟဂင္ ကိုလည္း
ငယ္ငယ္ကတည္းက သခင္ဘေသာင္း ဘာသာျပန္တဲ့ အန္ဒါဆင္ ရဲ့ ပံု၀တၳဳ မ်ား
ကိုဖတ္ျပီး ၾကြက္ေတြနဲ႔ကိုပင္ေဟဂင္ ျမိဳ႔ေဟာင္းၾကီးကိုရင္းနွီးေနခဲ့တာပါ။

ကြ်န္ေတာ္တို႔မိသားစုေလး သမီးကေက်ာင္းအားရက္၊ ဇနီးကေႏြအားရက္၃ပတ္၊
ကြ်န္ေတာ္က ၂ပတ္ ရထားတာမို႔ လာမယ့္ ၆ ရက္ေန႔မွာ လြန္ခဲ့တဲ့ နွစ္ေပါင္း
၄၃ နွစ္က ေဖေဖေရာက္ဘူးခဲ့တဲ့ အီတလီနိုင္ငံကို အလည္သြားၾကပါမယ္။
ေရာမမွာရိွတဲ့ Colosseum. Pisa tower စတဲ့ အေဆာက္အဦးေတြရဲ့ အေၾကာင္း
ေတြကိုလည္း စာေပဗိမာန္ကထုတ္တဲ့ သုတပေဒသာ စာေစာင္မွာဖတ္ဖူးတာ
ေၾကာင့္ စာနဲ႔ေတာ့ေရာက္ဖူးေနခဲ့တာၾကာပါျပီ။

သုတစာေတြဟာ ဘယ္ေတာ့မွေဟာင္းသြားမွာမဟုတ္တဲ့စာေတြျဖစ္ျပီး
အျမဲဆန္းသစ္ေနမွာမို႔ အရင္ထုတ္ခဲ့တဲ့ သုတပေဒသာ စာေစာင္ေတြကိုလည္း
အခု စြယ္စံုက်မ္းေတြျပန္ထုတ္မွာမ်ိဳး စီစဥ္ေပးနိုင္ရင္ ကေလးေတြ၊ လူငယ္၊
လူၾကီးေတြပါမက်န္ အက်ိဳးမ်ားေစမွာပါ။

ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ကြ်န္ေတာ္အခုေနတဲ့ ဒိန္းမတ္နိုင္ငံ အေၾကာင္းကို
ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေလ့လာ ဖတ္၊ မွတ္ထားသူဟာ မေရာက္ဘူးေပမယ့္
ကြ်န္ေတာ့္ထက္ပိုသိ၊ ပိုအျမင္က်ယ္မွာျဖစ္တာေၾကာင့္

ကေလးလူငယ္ေတြ သုတ၊ ရသစာေပေတြ ဖတ္ၾကပါ၊ မွတ္ၾကပါလို႔
ေစတနာေကာင္းနဲ႔တိုက္တြန္းရင္း..
စာေပဗိမာန္မွ ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္းေတြ ျပန္လည္ထုတ္ေ၀မယ့္အစီ
အစဥ္ကိုၾကိဳဆိုလိုက္ရေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား။

*မွတ္စု၊
(ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ ႏိုင္ငံတကာက စာေကာင္းေပမြန္ေတြကို
ျမန္မာစာဖတ္ပရိသတ္ေတြျမည္းစမ္းၾကည့္ႏုိင္ဖို႔ ဘာသာျပန္ဆို
ထုတ္ေ၀ေပးတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဘာသာျပန္စာေပအသင္း
(Burma Translation Society) ကို ၁၉၄၇ ခုႏွစ္မွာ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ႏွစ္အၾကာမွာ အဲဒီအဖြဲ႕အစည္းကို စာေပဗိမာန္လို႔ ေခၚတြင္ခဲ့ပါတယ္။
ဇြန္ပန္းပြင့္ | Wednesday, 15 June 2016)

7th July, 2017. ျမန္မာတိုင္းမ္

"ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ပြါး..လြန္စြာအက်ိဳးမ်ား.."

အလုပ္တာ၀န္ေတြပိေနတာနဲ႔ ေရးလက္စေဆာင္းပါးေလးေတြလည္း
လက္စမသတ္နိုင္၊ Post အသစ္ေလးေတြလည္းေရးမတင္ျဖစ္တာ
အေတာ္ၾကာေနပါျပီ။

အခုခရစ္စမတ္နားရက္မွာျမန္မာျပည္အတြက္ေရးေနတဲ့ေဆာင္းပါးေလး
ေတြအတြက္အခ်ိန္ေပးမယ္စိတ္ကူးထားပါတယ္။

ဂ်ာမဏီက စာေရးဆရာဦးဇင္း ဘုန္းဘုန္းကု(အရွင္ကုသလသာမိ)
က ဒကာၾကီးစာမေရးတာၾကာျပီ လို႔လွမ္းေမးေနသလို
ျမန္မာျပည္က သူငယ္ခ်င္းေကာင္း စာေရးဆရာအယ္ဒီတာ ကိုသိန္းေအး
ကလည္း စာမေရးတာၾကာရင္ လွမ္းလွမ္းေျပာပါတယ္။

ေဆာင္းပါးေရးရင္ၾကာတတ္တာမို႔ ကြ်န္ေတာ့္စာေလးေတြကိုအားေပးၾကတဲ့
fb ေပၚကမိတ္ေဆြမ်ားနဲ႔လည္းအဆက္မျပတ္ရေလေအာင္ Postအတိုေလး
တစ္ခုကိုအရင္ေရးတင္ဖို႔စိတ္ကူးေတာ့မေလးရွားတုန္းက
Laundry မွာလုပ္စဥ္ ေပါင္မုန္႔ကားေလးနဲ႔ Genting Highland
မွာရိုက္ခဲ့တဲ့ဓါတ္ပံုေလးကိုေတြ႔ျပီး စာဖတ္သူမ်ားလည္း
အေျပာင္းအလဲေလးဖတ္ရေအာင္မေလးရွားနိုင္ငံမွာ ၁၀နွစ္တာ ဘ၀စံု၊
အလုပ္စံု က်င္လည္ခဲ့ရစဥ္ကအေၾကာင္းေလးတစ္ခုကိုမွ်ေ၀လိုက္ရပါတယ္။
...............................................

ျမန္မာျပည္မွာတုန္းက ညီအစ္ကိုသံုးေယာက္ ပခုကၠဴ အလယ္တိုက္ၾကီးက
ဘုန္းဘုရား အရွင္ေကလာသ ဆီမွာ ကိုရင္၀တ္ခဲ့ၾကဘူးပါတယ္။
အခ်ိန္ရသခိုက္ေတြမွာ သာသနာအတြက္ က်မ္းၾကီး က်မ္းငယ္ေတြပဲ
အဆက္မျပတ္ေရးသားျပဳစုေနတဲ့ အလြန္ၾကည္ညိဳ ဖြယ္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး
ျဖစ္ပါတယ္။

ဘုန္းဘုန္းဘုရားၾကီးက ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို ဘုရားဂုဏ္ေတာ္၊ တရားဂုဏ္ေတာ္၊
သံဃဂုဏ္ေတာ္ေတြ ႏႈတ္ငံုေဆာင္ေစျပီး ၀ိပသနာရႈမွတ္နည္းပါ သင္ၾကားေပး
ခဲ့တဲ့ေက်းဇူးတရားကိုလည္း ဘုန္းဘုရားပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားခဲ့ေပမယ့္ အစဥ္ဦးထိပ္
ပန္ဆင္လ်က္ပါ။
..................................................
ေရးျပခ်င္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးကေတာ့၁၉၉၈ ၀န္းက်င္ကပါ။
ကြ်န္ေတာ္ Kuala Lumpur , Ampang မွာရိွတဲ့Arami ဆိုတဲ့ Laundry မွာ
Supervisor လုပ္ေနစဥ္ကျဖစ္ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္က လမ္းေတြလည္းသိ ကားလည္းကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္ေမာင္းတတ္ေတာ့
အ၀တ္အထည္ပစၥည္းသည္ပို႔လည္း သူေဌးနဲ႔ကြ်န္ေတာ္ပဲလုပ္ၾကပါတယ္။

သူမ်ားနိုင္ငံေတြမွာေတာ့ မိမိကိုယ္ကိုသာအားကိုးရာေတြျဖစ္ၾကပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့မိမိရဲ့ကိုးကြယ္ရာျဖစ္တဲ့ ဂုဏ္ေတာ္ေတြကို တစ္ေန႔မပ်က္
အလုပ္လုပ္ေနစဥ္၊ ဘတ္(စ္)ကား၊ ရထားစီးေနစဥ္ ေတြမွာပါစိတ္ထဲကေန
သတိရတိုင္းပြါးမ်ားေနတတ္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ကအဲဒီေလာင္ဒရီပိုင္ ေပါင္မုန္႔ကားအသစ္ေလးကိုေမာင္းျပီး
အ၀တ္အထည္ေတြပို႔ေဆာင္ေပးရပါတယ္။
Genting Highland ဆိုတဲ့ KL ျမိဳ႔အျပင္က အပန္းေျဖေတာင္ေပၚျမိဳ႕ေလးက
Sri Malaysia ဆိုတဲ့ ေဟာ္တယ္တစ္ခုကိုလည္းေန႔စဥ္နီးပါးတက္ရပါတယ္။
Kl ကေန တစ္နာရီေလာက္ေမာင္းရပါတယ္။
အေလးအပင္သယ္ရတာလည္းမဟုတ္ေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းပဲသြားပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကြ်န္ေတာ့္မွာ Work permit မရိွတဲ့အျပင္မေလးရွား
Driving licence လည္းမရိွေသးပါဘူး။
စစ္ေဆးတာနဲ႔ေတြ႔ရင္ေတာ့ကိုယ္ျဖစ္ကိုယ္ခံပါဘဲ။

အဲဒီေန႔ကလည္း Genting Highland ကိုထြက္ခဲ့ပါတယ္။
KL ျမိဳ႕ျပင္ထြက္တဲ့ Toll gate ကိုျဖတ္ျပီးလို႔မၾကာပါဘူး surprise check
အၾကီးအက်ယ္လုပ္ေနတာနဲ႔ၾကံဳ ေတာ့တာပါပဲ။

ကားေလးေတြကိုစစ္ေဆးတာမဟုတ္ဘဲ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ္ေမာင္းလာတဲ့
ေပါင္မုန္႔ကားလို ကားလတ္ေတြကိုပဲ လမ္းေဘးကိုဆင္းခိုင္းလို႔စစ္ေနတာပါ။
ကြ်န္ေတာ့္ေရွ့မွာ ၃၊၄ စင္းရိွေနျပီး ရဲကကားသမားေတြကို လမ္းေဘးမွာရပ္ခိုင္းေနတာ
ေတြ႔ရပါတယ္။
ရပ္ျပီးေတာ့ ရဲေတြကလိုင္စင္ကိုစစ္၊ ကားတံခါးေတြဖြင့္ခိုင္းစစ္ေနတာ
ေတြကိုျမင္ေနရပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္လည္း ကြ်န္ေတာ့္အလွည့္မေရာက္ေသးခင္ ေရွ႕ကားေနာက္ကေမွးလိုက္
ေနရင္း ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကိုသာ ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ပြါးေနရပါေတာ့တယ္။
ဒီတစ္ခါေတာ့အက်ိဴးနည္းပါျပီေပါ့။ work permit ျပစရာမရိွတဲ့အျပင္၊
ကားေမာင္းလိုင္စင္နဲ႔တူတာေတာင္ကိုင္မထားပါဘူး။

အခန္႔မသင့္ရင္ ေထာင္က်၊ ၾကိမ္ဒဏ္ပါအပိုဆုေပါက္သြားနိုင္ပါေသးတယ္။
က်န္တာေတြသိပ္ေတာ့မပူပါ။ အိမ္ကိုေငြမပို႔နိုင္ေတာ့မွာသာပူမိပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္ေရွ႕က ကြ်န္ေတာ္လိုကားအလွည့္ေရာက္ေတာ့ ရဲကလမ္းေဘးဆင္း
ကားရပ္ခိုင္းတာေတြ႔ရပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ့္အလွည့္ေရာက္ပါျပီ။ ကြ်န္ေတာ္လည္းဘာမွျပစရာမပါတဲ့အတူတူ
မထူးေတာ့တာမို႔ ဂုဏ္ေတာ္ပြါးရင္း အဲဒီရဲကို ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ျပန္ၾကည့္လို႔ ေမတၱာပါ
ပို႔ေနလိုက္ပါတယ္။

မယံုနိုင္စရာျဖစ္ပံုမ်ားေျပာပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ကလမ္းေဘးမွာကားရပ္ဖို႔ေနရာေတာင္ၾကည့္ေနပါျပီ။
အဲဒီေမာင္မင္းၾကီးသား ရဲက ကြ်န္ေတာ့္မ်က္လံုးကိုေသေသခ်ာခ်ာ
တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ျပီး လမ္းေဘးမွာမရပ္ခိုင္းေတာ့ဘဲ လက္ျပလို႔
ဆက္ေမာင္းခိုင္းလိုက္ေတာ့တာပါပဲခင္ဗ်ာ။

ျဖစ္နိုင္ရင္၀ုန္းကနဲအဲဒီေနရာကေန ထြက္သြားခ်င္ေပမယ့္ ဘာမွမျဖစ္သလို
ဟန္မပ်က္ဟိုက္ေ၀းလမ္းေပၚျပန္တက္ေမာင္းထြက္ခဲ့ရပါေတာ့တယ္။

ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေတြမ်ားယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ပြါးမ်ားရင္အက်ိဳးထူးရနိုင္ပံုမ်ားေျပာပါတယ္။
ဒီလိုအက်ိဴးထူးေတြလိုလားျပီး ပြါးမ်ားဖို႔ကိုေတာ့ကြ်န္ေတာ္ဆိုလိုတာမဟုတ္ေၾကာင္းပါ။
မိမိရတဲ့ မည္သည့္ဘုရားတရားေတာ္ေတြမဆို ရိုေသစြာပြါးမ်ားၾကဖို႔ဆိုလိုရင္းပါ။

ကြ်န္ေတာ့္မိတ္ေဆြအေပါင္းလည္း ခုလိုနွစ္သစ္အခါသမယမွာ
စိတ္ေကာင္းနွလံုးေကာင္းမ်ား၊ မေလွ်ာ့ေသာသတိမ်ားနဲ႔အတူ
နွစ္သစ္ကိုၾကိဳဆိုနိုင္ၾကပါေစလို႔ဆုေတာင္းလိုက္ရေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား။

Fb post. Dec, 2015.

ပ်ံေပဦးေတာ့ ေဟာ္လန္ကစာပို႔ခိုေလးေရ..

ေႏြဦးမွေရာက္ျပီဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔အိမ္ ျပတင္းေပါက္မွာ စာကေလး
ေတြအတြက္ အစာလံုးမျပတ္၀ယ္ခ်ိတ္ေပးထားသလို အိမ္ေရွ႔ပန္းစိုက္
တဲ့ေနရာေလးေဘးမွာလည္း က်ီးကန္း၊ ခို၊ ဆက္ရက္ စတဲ့ငွက္ေတြ
အတြက္ ေသာက္ေရနဲ႔အစာထားေပးပါတယ္။

ဒီေန႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဇနီးေမာင္နွံအလုပ္ကအတူတူျပန္လာၾကေတာ့
အိမ္ေရွ႔မွာခိုတစ္ေကာင္ ေအးရာေအးေၾကာင္းအစာေကာက္လိုက္၊
ေရေသာက္လိုက္လုပ္ေနတာေတြ႔ရပါတယ္။
ခိုေတြကလာစားေနၾကပါ။ ခို၀တုတ္ၾကီးေတြျဖစ္ပါတယ္။
ေဘးကလူျဖတ္ရင္ပ််ံသြားတတ္ၾကပါတယ္။

ဒီေန႔တစ္ေကာင္ထဲလာစားေနတဲ့ ခိုေလးကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔
သူ႔ေဘးကျဖတ္ေတာ့လည္း ဂရုမစိုက္ပဲ အစားေတာင္မပ်က္ပါဘူး။
သူ႔ကိုၾကည့္ေတာ့လည္း ေတြ႔ေနက်ခို၀တုတ္ေတြ လိုမဟုတ္ဘဲ
စလင္းေဘာ္ဒီနဲ႔ခိုေလးျဖစ္ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ကိုင္မယ္လုပ္ေတာ့လည္း မပ်ံဘဲ ျဖစ္ေနတာနဲ႔
ဒဏ္ရာတစ္ခုခုမ်ားရထားသလား၊ ေနမေကာင္းမ်ားျဖစ္ေနတာလား
စစ္ေဆးၾကည့္ရေအာင္ အိမ္ေပၚေခၚခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္။

ဒီေနရာမွာၾကံဳ ၾကိဳက္လို႔ေျပာရရင္ ကြ်န္ေတာ့္ဇနီးသည္က တိရစာၦန္
ေလးေတြ ခ်စ္တတ္ျပီးေဆးကုတဲ့အေတြ႔အၾကံဳ လည္းရိွပါတယ္။
ပခုကၠဴမွာ ေဖေဖရိွတုန္းက လမ္းမွာတိရစာၦန္ေလးေတြ ဒဏ္ရာရေန
တာေတြ႔ရင္ ျမိဳ႔သစ္မွာရိွတဲ့အိမ္ကိုယူ လာျပီးကြ်န္ေတာ့္ဇနီး မိုးမိုး
လက္ကိုအပ္ေနက်ျဖစ္ေၾကာင္းသိရပါတယ္။

တစ္ခါသား မနက္ေစာေစာမွာတာ့ မပ်ံနိုင္ ေနမေကာင္းျဖစ္ေနတဲ့
ခို၀တုတ္တစ္ေကာင္ရလာျပီး မိုးမိုးတိရစာၦန္အထူးကုမွာ
တင္လိုက္ပါေတာ့တယ္။
ေဒါက္မိုးကပါရာစီတေမာနဲ႔ဘာမီတြန္ ကိုေရာၾကိတ္ ေရနဲ႔ေဖ်ာ္တိုက္ေပး
လိုက္တာ အိမ္မွာတစ္ညေကာင္းေကာင္းအိပ္ျပီး ေနာက္ေန႔မွာ
ေဆးရံုဆင္းခြင့္တန္းရသြားေၾကာင္းသိရပါတယ္။

စာပို႔ခိုအမွတ္ NL2015-1647646

ဇာတ္လမ္းေလးဆက္ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔အိမ္ေပၚကို
ေခၚလာတဲ့ ခို ေလးကိုေသေသခ်ာခ်ာစစ္ၾကည့္တဲ့အခါမွာေတာ့
ေျခက်င္း၀တ္ ၂ခုစလံုးမွာ ပံုမွာျမင္ရတဲ့အတိုင္း ကြင္းေလးေတြ
ပါတာေတြ႔ရပါတယ္။
ညာဘက္က ကြင္း မွာေတာ့ NL2015-1647646 လို႔ နံပါတ္ေတြ
ထိုးထားျပီး ဘယ္ဘက္ေျခေထာက္ကကြင္းမွာေတာ့ တံဆိပ္လိုလို
ေလးပဲေတြ႔ရျပီးနံပါတ္ထိုးထားတာမေတြ႔ရပါဘူး။

ခိုေလးကိုအစာေရစာေကြ်း အေပၚထပ္ကျပတင္းေပါက္ကိုဖြင့္ေပးျပီး
ထားေပမယ့္ အျပင္ကိုပ်ံထြက္မသြားပဲ ေနပါေတာ့တယ္။
အိမ္နီးခ်င္းကလည္းဒီခိုေလးမနက္ကထဲကမပ်ံပဲေနတာျဖစ္ေၾကာင္း
ေျပာျပပါတယ္။
ေတာင္ပံေလးေတြလည္း ခိုက္မိထားတာ က်ိဳးေနတာမေတြ႔ရပါဘူး။
ဒါနဲ႔ပဲ ခိုေလးရဲ့အေၾကာင္းလည္းသိရေအာင္ သူ႔ကိုဘယ္လိုကူညီရင္
အေကာင္းဆံုးျဖစ္မလဲ ဆိုတာလည္းသိဖို႔လိုတာေၾကာင့္
သမီးကိုဖုန္းဆက္ခိုင္းရပါေတာ့တယ္။

သမီးက ဒိန္းမတ္လို Dyrenesbeskyttelse(animal protection)
လို႔ေခၚတဲ့ တိရစာၦန္ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႔ ဖုန္းနံပါတ္
1812 ကို ဆက္သြယ္ေျပာျပ ခိုေလးရဲ့ေျခေထာက္ကြင္းေလးေတြကို
ဓါတ္ပံုပို႔ခိုင္းလို႔ ပို႔ေပးျပီးေတာ့ ၅ မိနစ္အတြင္းေလာက္မွာပဲ အဲဒီ
ဌာနက ကြ်မ္းက်င္ပညာရွင္ကကြ်န္ေတာ္တို႔ဆီဖုန္းျပန္ဆက္ျပီး
ခိုေလးအေၾကာင္းေျပာျပရင္းနဲ႔ အၾကံဥာဏ္ လမ္းညႊန္မႈေပးတာကေတာ့..

🐦ခိုေလးဟာ ဒိန္းမတ္ကေန မိုင္ ၅၀၀ ေလာက္ေ၀းတဲ့ ေဟာ္လန္က
စာပို႔ခိုေလးျဖစ္ေၾကာင္းသိရပါတယ္။
ညာဘက္ေျခက်င္း၀တ္ ကြင္း ကသူ႔ရဲ့အသက္စတဲ့
သူ႔ကိုယ္ပိုင္အမွတ္ကြင္းျဖစ္ျပီး ဘယ္ဘက္က ကြင္းကေတာ့ စာ(သို႔)
သတင္း ထဲ့ေပးတဲ့ ကြင္းလို႔သိရပါတယ္။
🐦ခရီးေ၀းပ်ံသန္းလာရလို႔ ဒိန္းမတ္မွာခဏ၀င္နားတာျဖစ္ပံုရေၾကာင္းနဲ႔
တစ္ရက္တန္သည္၊ ႏွစ္ရက္တန္သည္ ရာသီဥတုအေျခအေနၾကည့္
ရင္းနဲ႔နားေလ့ရိွေၾကာင္းသိရပါတယ္။
🐦နားျပီးသြားရင္ သူ႔ကုမၸဏီရိွရာ ေဟာ္လန္ကိုေရာက္ေအာင္ျပန္မွာ
ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာျပပါတယ္။
🐦ေနာက္ေန႔ေတြမွ ခိုေလးမပ်ံေသးရင္ေတာ့ သူတို႔ဆီ ထပ္ဖုန္းဆက္
ဖို႔ေျပာပါတယ္။

ဒီေန႔ေတာ့ ျပတင္းေပါက္ေတြဖြင့္ေပးထားေပမယ့္ ခိုေလးကပ်ံထြက္မသြားပဲ

အိမ္ထဲမွာပဲနားေနပါတယ္။

ျပီးခဲ့တဲ့ရက္ေတြက မိုးသက္ေလျပင္းက်ထားတာမို႔ စာပို႔ခို အေအးမိ
ေနမေကာင္းပံုနည္းနည္းရတာေၾကာင့္ တိရစာၦန္ေဒါက္ခ်ာမၾကီး သားအမိ
၂ေယာက္ကေတာ့ ဘာမီတြန္မရိွေပမယ့္ ပါရာစီတေမာ အြန္ေပးထားျပီး
ေအာက္ထပ္က အခန္းလြတ္မွာ အစာေရစာအျပည့္အစံုနဲ႔ အနားယူခိုင္း
ထားပါတယ္။ ၀မ္းနည္းနည္းသြားေနပံုလည္းရပါတယ္။
သူ႔တာ၀န္အရ က်န္းမာေရးေကာင္းရင္ သူပ်ံထြက္သြားလို႔ရေအာင္
ျပတင္းေပါက္ေလးလည္းဟထားေပးထားပါတယ္။
မနက္ျဖန္ ေနေကာင္းရင္ေတာ့ သူခရီးဆက္မယ္ထင္ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ ညေနပိုင္းအလုပ္ကျပန္လာလို႔ ခိုေလး မပ်ံေသးပဲ
ဆက္နားခ်င္ေသးရင္လည္း နားပါေစေပါ့။
သက္သာပံုမရရင္ေတာ့ တိရစာၦန္ဆရာ၀န္ဆီပို႔ေပးဖို႔ စိတ္ကူးထား
ၾကပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ဒီစာေရးျပီးေတာ့ ဒီမွာ ည၁၁နာရီခြဲရိွပါျပီ။
စာပို႔ခို ေအာက္ထပ္က သူ႔အခန္းမွာေကာင္းေကာင္းအိပ္ေနပါတယ္။

ေနာက္ေန႔မနက္ စာပို႔ခိုေလးရဲ့အေျခအေန

မေန႔ကအိမ္မွာတစ္ညအိပ္ခဲ့တဲ့ ခိုေလးရဲ့အေျခအေန
သိရေအာင္လို႔ အလုပ္သြားၾကရမယ့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဇနီးေမာင္ႏွံ ပံုမွန္
ထက္ နာရီ၀က္ေလာက္ေစာလို႔ အိပ္ရာထျဖစ္ပါတယ္။
မနက္ ၅နာရီခြဲေလာက္ ခိုရဲ့ အခန္းထဲ၀င္ၾကည့္ေတာ့ နိုးေနပါျပီ။
ေပါင္မုန္႔နဲ႔ေရတိုက္ျပီး သူပ်ံခ်င္ရင္ ပ်ံနိုင္ေအာင္ အိမ္အျပင္မွာခ်ထား
ေပးလိုက္ပါတယ္။
သူၾကိဳးစားပ်ံၾကည့္ပါေသးတယ္။ မပ်ံနိုင္ေသးပါဘူး။

ဒါနဲ႔ အခန္းထဲမွာပဲ အနားယူခိုင္းထားခဲ့ျပီး ေက်ာင္းအားရက္မို႔ အိမ္မွာ
က်န္ခဲ့မယ့္သမီးကို မွာစရာရိွတာမွာခဲ့ၾကပါတယ္။
ခိုေလးက်န္းမာေရးေဖါက္လာရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို ဖုန္းဆက္ဖို႔ပါ။
အလုပ္ကေန ျပန္လာျပီး တိရစာၦန္ဆရာ၀န္ဆီျပဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။

သမီးဆီက ဖုန္းမလာတာနဲ႔ ခိုေလးအေျခအေနေကာင္းလို႔ပဲယူဆျပီး
ညေန ၃နာရီ ကြ်န္ေတာ္အလုပ္ျပီးေတာ့ ဇနီးအလုပ္ရိွရာသြားၾကိဳေတာ့မွ
ခိုေလးကိုလာေခၚသြားၾကျပီလို႔ သိရပါေတာ့တယ္။

ခိုေလးမပ်ံနိုင္ျဖစ္ေနတာရယ္၊ ေကာင္းေကာင္းေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာရယ္
ေၾကာင့္ စိုးရိမ္ေနတဲ့ သမီးက ခိုေလးကိုပိုမိုတတ္ကြ်မ္းနားလည္သူေတြရဲ့
ေစာင့္ေရွာက္မႈရေအာင္လို႔ မေန႔က ဖုန္းဆက္ထားတဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ ၁၈၁၂
တိရစာၦန္ကာကြယ္ေရး ကို မနက္၁၀နာရီေလာက္မွာထပ္ဖုန္းဆက္လို႔
သတင္းပို႔လိုက္တာပါ။
သူတို႔က အေတာင္ပံကိုဓါတ္ပံုရိုက္ပို႔ခိုင္းျပီး ဖုန္းျပန္ဆက္မယ္လို႔ သမီး
ကိုေျပာပါတယ္။

၁၅ မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ အဲဒီရံုးကသမီးဆီဖုန္းျပန္ဆက္ပါတယ္။
ခိုေလးရဲ့ ေဟာ္လန္ကကုမၸဏီနဲ႔အဆက္အသြယ္ရျပီး သူတို႔နဲ႔လုပ္ငန္း
ပူးတြဲလုပ္ေနတဲ့ ဒိန္းမတ္က ကြ်န္ေတာ္တို႔အိမ္နဲ႔ အနီးဆံုးဌာနကေန
သမီးကို ဆက္သြယ္မယ့္အေၾကာင္းေျပာျပပါတယ္။

သမီးဆီကို မနက္ ၁၀နာရီခြဲေလာက္မွာ ဖုန္း၀င္လာပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔အိမ္နဲ႔ ၁၅ မိုင္ေလာက္ပဲေ၀းတဲ့
"Helsinge Brevdueforening" (ဟယ္ဆင္ဂ်ာျမိဳ႔ စာပို႔ခိုအသင္း)
ကျဖစ္ျပီး သူတို႔ဆီကိုေဟာ္လန္ကသတင္းေရာက္လာတာေၾကာင့္
ခိုေလးကို ေန႔လည္ ၁၁နာရီခြဲမွာ လာယူမယ္လို႔ေျပာပါတယ္။
ခ်ိန္းထားတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ၀န္ထမ္း၂ေယာက္ ေရာက္လာျပီး သမီးကို
ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း နဲ႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ့စိတ္ဓါတ္ကိုလည္းခ်ီးက်ဴးျပီး
ခိုေလးကိုေခၚသြားၾကပါေတာ့တယ္။

ခိုေလးကိုလာေခၚသြားတဲ့ "Brevdueforening" က
ဒိန္းမတ္လူမ်ိဴး Finn Hansen က သူ႔ရဲ့ Bussiness card လည္းေပး
သြားပါတယ္။
ၾကံဳၾကိဳက္လို႔ ဒိန္းမတ္လို "Brevdueforening" ကို ဘာသာျပန္ျပရ
ရင္ေတာ့ Brev = Letter = စာ
Due = Pigeon = ခို
Forening = association = အဖြဲ႔အစည္း ျဖစ္ျပီး ဒိန္းမတ္
ဘာသာက Noun ေတြကိုဆက္ေရးတတ္တာေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ Brevdue ကို ျမန္မာလိုဆီေလ်ာ္ေအာင္ စာပို႔ခို လို႔ဘာသာျပန္
ရမွာျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္လည္း ရိုးရိုးခို မ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ဟိုးေရွးကထဲက ဒီလိုခိုမ်ိဳးကိုပဲ
စာပို႔ရာမွာသံုးလို႔၊ ေလ့က်င့္ေပးလို႔ရတာေၾကာင့္ စာပို႔ခိုလို႔ဒိန္းမတ္လို
ေခၚတာျဖစ္ပါတယ္။
အဂၤလိပ္လိုေတာ့ homing pigeon လို႔ေခၚေၾကာင္းသိရပါတယ္။
ျမန္မာလို သီးသန္႔ေခၚတာမသိတာေၾကာင့္ ဒီခိုမ်ိဳးကို ျမန္မာလိုလည္း
"စာပို႔ခို" လို႔ ဒီစာမွာဆက္သံုးသြားပါ့မယ္။
Google မွာ pigeon post လို႔ ရိုက္ၾကည့္ရင္လည္း အဲဒီ စာပို႔ခို မ်ိဳးစိတ္
အေၾကာင္းေတြအေသးစိတ္ဖတ္ရႈနိုင္မွာပါ။

Google မွာ brevdueforening i danmarks လို႔ရိုက္လိုက္ရင္ ဒိန္းမတ္
က စာပို႔ခိုလုပ္ငန္းလိပ္စာေတြေတြ႔ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
သူတို႔ဆီက သမီးသိရတဲ့ အခ်က္အလက္အခ်ိဳ႕ကေတာ့..
🐦 ဒီစာပို႔ခိုေလးက ေဟာ္လန္စာပို႔ခိုကုမၸဏီက ခိုေလးျဖစ္ျပီး သူ႔ေျခေထာက္က
ကြင္းမွာေရးထိုးထားတဲ့ NL ဆိုတာက Neltherlands (ေဟာ္လန္) နိုင္ငံရဲ့
အတိုေကာက္ျဖစ္ျပီး.ဒီ ဒိန္းမတ္ကေမြးျမဴထားတဲ့ စာပို႔ခိုေတြရဲ့ ေျခေထာက္
ကြင္းမွာေတာ့ DAN လို႔ေရးေၾကာင္းေျပာျပပါတယ္။
🐦ေဟာ္လန္ကေန စတိသေဘာမ်ိဳး ေရွးရိုးမပ်က္ Greeting message ေလးနဲ႔
အတူ ဒိန္းမတ္ကို ခရီးေ၀းပ်ံသန္းေလ့က်င့္ေပးလိုက္တဲ့ခိုေလးျဖစ္ေၾကာင္းသိ
ရပါတယ္။
🐦ကမာၻအ၀ွမ္းမွာ စာပို႔ခိုေမြးျမဴေရး လုပ္ငန္းေတြကို စီးပြါးျဖစ္ေဆာင္ရြက္ေနၾက
တာရိွေၾကာင္း၊ ဒိန္းမတ္မွာလည္းေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ စာပို႔ခိုေမြးျမဴေရး
ေတြရိွေၾကာင္းနဲ႔ ခိုတိုင္းရဲ့ေျခေထာက္မွာ သက္ဆိုင္ရာကုမၸဏီက ကြင္းေလးေတြ
စြပ္ေပးထားေၾကာင္းသိရပါတယ္။

စာပို႔ခိုေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္း 🐤

စာပို႔ခိုေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္းေတြ ကမာၻအရပ္ရပ္မွာစီးပြါးျဖစ္လုပ္ကိုင္
ေနၾကတာေတြ႔ရပါတယ္။
အခုေခတ္အခါမေတာ့ စာပို႔ ဖို႔ဆိုတာထက္ အိမ္ေမြးငွက္အျဖစ္ေစ်းေကာင္းေကာင္း
နဲ႔ေရာင္းခ်နိုင္တဲ့အျပင္ အထူးေလ့က်င့္ထားရင္ ထားသလိုတန္ဘိုးအထူးရိွေၾကာင္း
သိရပါတယ္။
မဂၤလာေဆာင္အခမ္းအနား၊ နဲ႔ အျခားပြဲလမ္းသဘင္ေတြမွာလည္း စာပို႔ခို
ကိုသံုးေလ့ရိွၾကပါတယ္။
မဂၤလာေဆာင္မွာ Congratulations message ကို စာပို႔ခိုေလးေတြကလာပို႔ရင္
အခုေခတ္စကားအရေတာ့ " So Cool " ေပါ့ခင္ဗ်ား။

ကမာၻအရပ္ရပ္မွာလည္း စာပို႔ခိုျပိဳင္ပြဲေတြနွစ္စဥ္က်င္းပတာေတြ႔ရျပီး အထူးေလ့က်င့္
ထားတဲ့ စာပို႔ခို ေတြက တာတို၊ တာရွည္ ျပိဳင္ပြဲေတြ၀င္ေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္ၾကေၾကာင္း
သိရပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔အာရွက ယိုးဒယား၊ဖိလစ္ပိုင္ နဲ႔ တိုင္၀မ္မွာလည္း စာပို႔ခိုေမြးျမဴေရးေတြ
လုပ္ၾကတာေတြ႔ရပါတယ္။

                       

စာပို႔ခို (Homing pigeon)🐥

စာပို႔ခိုေတြကို အဂၤလိပ္လိုေတာ့ homing pigeon(racing Homer)လို႔ေခၚျပီး
Columbidae family ထဲမွာပါေၾကာင္းသိရပါတယ္။

ကမာၻအရပ္ရပ္မွာ စာပို႔ခိုျပိဳင္ပြဲေတြ က်င္းပေလ့ရိွၾကျပီး
သူတို႔ ျပိဳင္ပြဲေတြကေတာ့..
Short Distance: 0 to 200 miles.
Middle Distance: 201- 400 miles.
Long Distance : 401 - 600 miles.
Marathon Distance: 601 plus.
ဆိုျပီး ခြဲျခားက်င္းပေပးေၾကာင္းသိရပါတယ္။ 

စာပို႔ခို ေတြရဲ့ထူးျခားခ်က္ကေတာ့ သူ႔ေနရာ(loft) ကို သူမေရာက္ဘူးတဲ့ ေနရာ
မိုင္ တစ္ေထာင္၀န္းက်င္ေလာက္ကေန ျပန္လာနိုင္တာပဲျဖစ္ပါတယ္။
ေကာ့ေသာင္က စာပို႔ခိုကို ပံုးထဲထည့္ ျမစ္ၾကီးနားေခၚသြားျပီး လႊတ္လိုက္ရင္
ေကာ့ေသာင္ကိုေရာက္ေအာင္ျပန္နိုင္တဲ့သေဘာပါပဲ။
Compass sence ပါတယ္လို႔လည္းေျပာၾကပါတယ္။

မိုင္ ေထာင္ခ်ီခရီးေတြကို မရပ္တန္႔ပဲလည္းပ်ံသန္းနိုင္ၾကေၾကာင္းသိရပါတယ္။
ပွ်မ္းမွ် တစ္နာရီ မိုင္ ၆၀ နႈန္း ပ်ံနိုင္ျပီး အထူးေလ့က်င့္ထားတဲ့ တာတိုစာပို႔ခို
ကေတာ့ တစ္နာရီ မိုင္ ၁၀၀ ေက်ာ္နႈန္းပ်ံသန္းနိုင္ေၾကာင္း ဖတ္မိမွတ္ရာ
အတိုအထြာမွ်ေ၀လို႔..
အိမ္မွာတစ္ည၀င္နားသြားတဲ့ ေဟာ္လန္ကစာပို႔ခိုေလး က်န္းမာလို႔ သူ႔အိမ္ရိွရာ
အျမန္ျပန္ေရာက္ပါေစေမတၱာပို႔ဆုေတာင္းရင္း..
မိတ္ေဆြအေပါင္းလည္း ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ.......

(ကြ်န္ေတာ္တို႔မိသားစု ခိုေလးကိုလြမ္းေနေပမယ့္ သူရို႔လာမေခၚရင္ျဖင့္
ေဟာ္လန္စာပို႔ခိုေတာ့ ေဒါက္မိုးရဲ့ ပါရာစီတေမာနဲ႔ နွစ္ပါးသြားေနရေတာ့
မွာပဲလို႔ ေတြးမိၾကာင္းပါ...:) )

Facebook post. 3rd June. 2017.
ကိုးကား  Wikipedia pages.
စာပို႔ခိုျပိဳင္ပြဲ video ေတြကို YouTube မွာ home pigeon races လို႔ရိုက္ျပီးၾကည့္ရႈနိုင္ပါတယ္။

"မိုးယံကစိတ္ထားရွင္မ်ား.."

"ျပည္သူနဲ႔ပတ္သက္တဲ့အေဆာက္အအံုေတြ ေဆာက္တဲ့အခါ၊
ဘတ္(စ္)ကား စီးတဲ့အခါေတြမွာ သက္ၾကီးရြယ္အိုနဲ႔မသန္မစြမ္းေတြ
အတြက္ပါအဆင္ေျပေအာင္ ေဆာက္လုပ္၊ ေျပးဆြဲဖို႔လႊတ္ေတာ္က
စီစဥ္ေနၾကျပီတဲ့ အေဖၾကီးေရ"

အလုပ္ကအျပန္ ခဏနားခ်ိန္ေလးေတြမွာ ျမန္မာနိုင္ငံသတင္းေလး
ေတြၾကည့္တတ္ နားေထာင္တတ္တဲ့ ဇနီးသည္က ကြ်န္ေတာ့္ကို
၀မ္းသာစရာသတင္းမို႔လွမ္းေျပာလိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။

အခုအခါမွာ အာဏာနဲ႔လုပ္ပိုင္ခြင့္ ရာႏံႈးျပည့္မရေသးေသာ္ျငား၊
လူထုေခါင္းေဆာင္နဲ႔ျပည္သူ႔အစိုးရဟာ တိုင္းျပည္အပ်က္ပံု၊
အရႈပ္ပံုၾကီးကို ရွင္းလင္းျပန္လည္တည္ေဆာက္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနရတဲ့
ၾကားထဲကေန အလ်ဥ္းသင့္သလို ကြ်န္ေတာ္အခု အသက္(၅၆)မွာ
တစ္သက္နဲ႔တစ္ကိုယ္မၾကားဘူးခဲ့တဲ့ "ျပည္သူကိုေစာင့္ေရွာက္ရမွာ
အစိုးရရဲ့အဓိကတာ၀န္"ဆိုတာနဲ႔အညီ ျပည္သူကိုစတင္ေစာင့္ေရွာက္
ၾကည့္ရႈလာခဲ့မႈေလးေတြကို မုဒိတာျဖစ္ဖြယ္ ၾကားလာရပါျပီ။

မ်က္နွာလႊဲခဲပစ္လုပ္ထားခဲ့ၾကတဲ့ ရန္ကုန္ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားေတြ
ကို ရွင္းလင္းေပးခဲ့ၾကတယ္။
ကိုယ္၀န္ေဆာင္ေထာက္ပံ့ေၾကး၊ သက္ၾကီးေထာက္ပံ့ေၾကး အစီအစဥ္
ေတြၾကားလာရတယ္။
ျဖစ္ခ်င္သလိုျဖစ္ေနတဲ့ ရန္ကုန္ဘတ္(စ္)ကားစနစ္ကိုလည္း နိုင္ငံ
တကာ အဆင့္မွီဖို႔ စတင္ၾကိဳးစားလာတာေတြ႔ရပါျပီ။
ပိုေတာင္ဆိုးလာတာေတြလည္းေတြ႔ေကာင္းေတြ႔ရနိုင္ပါတယ္။
စတင္ေျပာင္းလဲဖို႔သာ အဓိကပါ။ စိတ္ေစတနာေကာင္းနဲ႔လုပ္ရပ္
ေတြဟာ အခ်ိန္ရလာတာနဲ႔အမွ် ေအာင္ျမင္လာရမွာျဖစ္ပါတယ္။

"ေကာက္ရိုးမီး" လို ဟုန္း ကနဲေတာက္ျပီး ျငိမ္းမသြားဖို႔ကေတာ့
အထူးအေရးၾကီးလွပါတယ္။

ဒီဘက္နိုင္ငံေတြမွာလည္း လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး၊ ျပည္သူ႔ပို႔ေဆာင္ေရး၊
သက္ၾကီးရြယ္အိုပင္စင္စားမ်ားရဲ့ စား၀တ္ေနေရး၊
မသန္မစြမ္းမ်ားအဆင္ေျပေရး၊ စတဲ့ကိစၥရပ္ေတြကိုလည္း.
လုပ္ျပီးျပီ၊ ေကာင္းသြားျပီဆိုျပီး လုပ္ျပီးပစ္ထားတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ
အခ်ိန္နဲ႔အမွ်၊ အျမဲတန္း တာ၀န္ရိွတဲ့ ဌာနေတြက ေကာင္းသည္ထက္
ေကာင္းေအာင္ေဆာင္ရြက္ေနၾကရတာပါ။
အဆိုးထဲကေနအေကာင္းေတြကိုထုတ္ယူျပီးေဆာင္ရြက္ေနၾကဆဲပါ။

ဒီမိုကေရစီအသားက်ေနျပီျဖစ္တဲ့ ကမာၻေပၚမွာေနခ်င္စရာအေကာင္း
ဆံုး၊ အေပ်ာ္ရႊင္ဆံုးလူေတြ ေနထိုင္ၾကတယ္လို႔ဆိုတဲ့ ဥေရာပက
ဒိန္းမတ္နိုင္ငံမွာလည္း အစစအရာရာဟာ ျပဳျပင္စရာမလိုေအာင္
ျပီးျပည့္စံုေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။
အျမဲအလုပ္လုပ္ေနၾကရပါတယ္။ စနစ္ေတြကိုကာင္းသည္ထက္
ေကာင္းေအာင္ ျပင္ဆင္ေဆာင္ရြက္ဖို႔လႊတ္ေတာ္မွာအျမဲေဆြးေႏြး
ေနၾကပါတယ္။
ဒီေဆာင္းပါးေလးနဲ႔ဆိုင္တဲ့ ကြ်န္ေတာ့္မ်က္ျမင္အေၾကာင္းေလး
ေတြကိုလက္လွမ္းမွီသမွ်အက်ဥ္းတင္ျပပါ့မယ္။
........................................
လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး၊ ျပည္သူ႔ပို႔ေဆာင္ေရး၊
သက္ၾကီးရြယ္အိုပင္စင္စားမ်ား စား၀တ္ေနေရး၊
မသန္မစြမ္းမ်ားအဆင္ေျပေရး၊ စတာေတြမွာ သက္ဆိုင္ရာဌာနေတြက
ေကာင္းသည္ထက္ေကာင္းေအာင္
အျမဲျပင္ဆင္၊ ထိန္းသိမ္း၊ တိုးခ်ဲ႔၊ ေျပာင္းလဲ၊ ေဆာင္ရြက္ေနၾကပါတယ္။

လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး

ကြ်န္ေတာ္တို႔နားက ဂ်မ္းရွင္းတစ္ခုရိွပါတယ္။
မီးပိြဳင့္ေရာ၊ အ၀ိုင္းေကာ မရိွပါဘူး။
တစ္နွစ္မွာ တစ္ၾကိမ္၊ ၂ၾကိမ္ေလာက္ ယာဥ္တိုက္မႈျဖစ္ပါတယ္။
မနွစ္ကေတာ့ အ၀ိုင္းေဆာက္လုပ္လိုက္ပါျပီ။

တစ္ေန႔ကပဲ အျမန္လမ္းေပၚတက္ခါနီးမွာရိွတဲ့ မီးပိြဳင့္တစ္ခုကို ဖ်က္ျပီး
အ၀ိုင္းလုပ္ဖို႔ေဆာင္ရြက္ေနၾကတာျမင္ခဲ့ရပါတယ္။
စြမ္းအင္၊ အခ်ိန္ ေလ်ွာ့ခ်နိုင္ေအာင္ျဖစ္မွာပါ။

ျမိဳ႔တြင္းလမ္း၊ ျမိဳ႔ျပင္လမ္း၊ အျမန္လမ္းမ ေတြကို ေရရွည္တည္တံ့ေရး
အတြက္ အျမဲထိန္းသိမ္းမႈေတြရိွသလို ျပင္ဆင္တိုးခ်ဲ႔မႈေတြကိုလည္း
အခ်ိန္မွီ မွတ္တမ္းေတြနဲ႔ေဆာင္ရြက္ၾကတာေတြ႔ရပါတယ္။
........................................
ျပည္သူ႔ပို႔ေဆာင္ေရး

နွစ္စဥ္ေျပာင္းလဲမႈေတြရိွပါတယ္။
လိုအပ္တဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာ ရထားအခ်ိန္ဇယားေတြေျပာင္းလဲပါတယ္။
ဘတ္(စ္)ကား အခ်ိန္ဇယားေတြေျပာင္းလဲပါတယ္။
လိုင္းအတိုးအေလွ်ာ့၊ ေျပးဆြဲရာလမ္းေၾကာင္းအေျပာင္းအလဲေတြ
လုပ္ပါတယ္။

ကားပိုင္ကုမၸဏီေတြတစ္ေျပးညီ၀င္ေငြရပါတယ္။
ယာဥ္ေမာင္းေတြ၊ ရထားေမာင္းေတြ ခရီးသည္ရေရးအဓိကမဟုတ္ပဲ၊
ခရီးသည္ေတြေဘးကင္းစြာအခ်ိန္မွန္ေရာက္ရိွေရးကအဓိကျဖစ္ပါတယ္။
လံုေလာက္တဲ့တူညီလစာကလြဲလို႔ ေဘးေပါက္မရိွပါဘူး။

ဒိန္းမတ္မွာ ဘတ္(စ္)ကား ယာဥ္ေမာင္းလုပ္မယ္ဆိုရင္..
အဲဒီအလုပ္ဟာ " 8 to 4 " အလုပ္မဟုတ္ေၾကာင္း အရင္သိထား
ဖို႔လိုပါတယ္။
ဆိုလိုတာက အျခားအလုပ္ေတြလို အလုပ္ခ်ိန္ဆက္တိုက္မဟုတ္
တာကို သတိေပးထားတာျဖစ္ပါတယ္။
ဘတ္(စ္)ကားကို ၄နာရီေက်ာ္ဆက္တိုက္ေမာင္းျပီးရင္ ယာဥ္ေမာင္း
ကိုသတ္မွတ္ထားတဲ့နားခ်ိန္ျပည့္မွ ဆက္ေမာင္းေစတာျဖစ္ပါတယ္။
....................................

ပင္စင္စားသက္ၾကီးရြယ္အိုမ်ား

ဒီနိုင္ငံမွာ နိုင္ငံသားတိုင္း အသက္ ၆၇ နွစ္မွာပင္စင္ခံစားနိုင္ၾကျပီး
ပင္စင္စားမ်ားအတြက္ အထူး၀န္ေဆာင္၊ အခြင့္အေရးေပးမႈေတြ
ရိွတာေတြ႔ရပါတယ္။

က်န္းမာတဲ့နိုင္ငံသားတိုင္း အလုပ္လုပ္ခဲ့ၾကရျပီး မည္သည့္အလုပ္ကို
လုပ္ခဲ့ လုပ္ခဲ့ အလုပ္လုပ္ခဲ့သူတိုင္း ပင္စင္ ခံစားခြင့္ရရိွမွာျဖစ္ပါတယ္။
သက္ဆိုင္ရာအလုပ္ရွင္မ်ား၊ ကုမၸဏီမ်ားက လစာထဲမွပင္စင္ေၾကးကို
လစဥ္ျဖတ္ယူလို႔ ပင္စင္ဌာနကိုေပးပို႔ထားရပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ အသက္ ၆၇ နွစ္ျပည့္တဲ့ တရား၀င္မွီတင္းေနထိုင္ၾကသူမ်ား၊
အျမဲတန္းေနထိုင္ခြင့္ရရိွသူမ်ား၊ နိုင္ငံသားမ်ား အားလံုးဟာ ေနဖို႔စားဖို႔
လံုေလာက္တဲ့ ပင္စင္ေထာက္ပံ့ေၾကးကိုရရိွမွာမို႔ မည္သူ႔ကိုမွ် မွီခိုအား
ထားဖို႔မလိုတာေတြ႔ရပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔နိုင္ငံမွာ ဟိုးအရင္တုန္းကေတာ့ အလြန္နည္းပါးတဲ့
ပင္စင္ေထာက္ပံ့ေၾကးပဲရရိွခဲ့ၾကပါတယ္။
အခုအခါမွာေတာ့ အထိုက္အသင့္ရရိွၾကျပီၾကားလို႔၀မ္းသာရပါတယ္။

ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုးနိုင္ငံအတြက္ အလုပ္လုပ္ခဲ့တဲ့၀န္ထမ္းအားလံုး
အသက္ၾကီးလို႔အလုပ္မလုပ္နိုင္ေတာ့တဲ့အခ်ိန္မွာ နိုင္ငံေတာ္က
အျပည့္အ၀တာ၀န္ယူေပးရမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။
အထူးသျဖင့္ ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔နိုင္ငံက ဆရာ၊ ဆရာမၾကီးေတြ
ပင္စင္ယူၾကတဲ့အခါမွာ ဒီနိုင္ငံကပင္စင္စားေတြလို မေၾကာင့္မက်
ေနနိင္ေအာင္ နိုင္ငံေတာ္ကေထာက္ပံ့နိုင္ရင္ျဖင့္ နတ္လူသာဓု
ေခၚမွာျဖစ္ပါေတာ့တယ္။
...........................................

မသန္မစြမ္းမ်ားအဆင္ေျပေရး

                                           မသန္မစြမ္းသူမ်ားWheelchair ျဖင့္လြယ္ကူစြာသြားနိုင္ေစရန္

ေနရာတကာမွာ သူတို႔ကိုဦးစားေပးအေနနဲ႔ေဆာင္ရြက္ေပးထားပါတယ္။
အမ်ားနဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့ေနရာေတြမွာ..
ကား parking ေတြ၊ အိမ္သာစတာေတြ သီးသန္႔ထားေပးပါတယ္။
မီးရထား၊ ဘတ္(စ္)ကား၊ ရံုးမ်ား၊ ရဲစခန္းမ်ား၊ စာၾကည့္တိုက္၊ ျပတိုက္
စတဲ့ အမ်ားျပည္သူနဲ႔ဆိုင္တဲ့ေနရာေတြမွာ သူတို႔အတြက္အထူး၀န္ေဆာင္
မႈေပးပါတယ္။
လူသြားမ်ားတဲ့ လမ္းေလွ်ာက္လမ္း walking street လို လမ္းေတြမွာ
မ်က္မျမင္၊ အျမင္အားနည္းေနသူမ်ားအတြက္ သူတို႔ ဒုတ္ေကာက္နဲ႔
စမ္းေလွ်ာက္နိုင္ဖို႔ ျပဳလုပ္ေပးထားပါတယ္။

ဒူးနာလို႔လမ္းမ်ားမ်ားမေလွ်ာက္နိုင္တဲ့ေမေမ Singapore မွာ ေဆးကုသြား
ရင္း Wheelchair နဲ႔ အဆင္ေျပစြာသြားလာနိုင္ခဲ့ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ေနတဲ့ ဒိန္းမတ္နိုင္ငံရဲ့ Dronningmolle ဆိုတဲ့ျမိဳ႔ေလးက
ပင္လယ္ကမ္းေျခမွာ ေႏြရာသီေရာက္ရင္ Wheelchair ပါ ေရစပ္ထိ
ဆင္းလို႔ရေအာင္ ျဖဳတ္သိမ္းလို႔ရတဲ့ သစ္သားတံတားကို မႏွစ္ကစလို႔
လာေရာက္တပ္ဆင္ေပးတာေတြ႔ရပါတယ္။

ျမန္မာနိုင္ငံကကြ်န္ေတာ့္အေမ၊ ကြ်န္ေတာ့္ဘၾကီး စသျဖင့္ သူတို႔ေတြ
အသက္ၾကီး၊သိပ္လမ္းမေလွ်ာက္နိုင္ၾကေတာ့လို႔ အိမ္ေပၚမွာပဲ ျငီးေငြ႔စရာ
အခ်ိန္ကုန္ေနၾကရတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ..
ဒိန္းမတ္နိုင္ငံမွာကြ်န္ေတာ္ေနတဲ့ျမိဳ႔ေလးက ေျခေထာက္၂ဘက္လံုးျဖတ္ထားရတဲ့ 

အသက္၇၅နွစ္ မစၥတာကိုင္း ကေတာ့ သူ႔ Wheelchair
ကိုယ္တိုင္ေမာင္းလို႔ေစ်း၀ယ္လာေနဆဲပါ။
တစ္ခါတစ္ရံ အိမ္ေရွ႔က ဘံုဆိုင္ကိုေတာင္ ဘီယာလာေသာက္တာ
ေတြ႔ရပါတယ္။
၁၀မိုင္ေလာက္ေ၀းတဲ့ျမိဳ႕က စာၾကည့္တိုက္ကိုလည္း တစ္ပါတ္မွာ
တစ္ၾကိမ္ မီးရထားစီးလို႔ သူ႔ဘာသာတစ္ေယာက္တည္းသြားေၾကာင္း
ေျပာျပဘူးပါတယ္။

သက္ၾကီးရြယ္အို မသန္မစြမ္းမ်ား သြားလာမႈအဆင္ေျပေရးပါ
ကြ်န္ေတာ္တို႔နိုင္ငံမွာအခုစတင္လို႔အေကာင္အထည္ေဖၚမွာမို႔
သာဓုေခၚမုဒိတာပြါးရပါတယ္။
ခ်က္ခ်င္းၾကီးေတာ့ ဒီဘက္နိုင္ငံေတြမွာလို ျဖစ္နိုင္မွာမဟုတ္ေပမယ့္
ေနာင္လာေနာက္သားေတြ အက်ိဳးရိွလာမွာမလြဲပါဘူး။
............................................

ေျပာခ်င္တာက ဒီဘက္နိုင္ငံေတြလို ျပည္သူ႔၀န္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းေတြ
လုပ္ေဆာင္လာတာနွစ္ေပါင္းမ်ားစြာရိွခဲ့တာေတာင္ ေဆာင္ရြက္ေနရဆဲ
ျဖစ္ျပီး အဆင္မေျပမႈေတြရိွေနေသးတာ..
ကြ်န္ေတာ္တို႔နိုင္ငံလို ခုမွျပည္သူ႔၀န္ေဆာင္မႈနဲ႔ဆိုင္တဲ့လုပ္ငန္း
ေတြစတင္ေဆာင္ရြက္ရာမွာအဆင္မေျပမႈေတြၾကံဳေတြ႔ရမွာမလြဲပါဘူး။

ဒီဘက္နိုင္ငံေတြက ျပည္သူကိုေစာင့္ေရွာက္ပံုေတြကို ကိုယ္တိုင္သိခဲ့၊
ကိုယ္တိုင္ေနခဲ့ျပီး မိမိတိုင္းျပည္ကိုလည္း ဒီနိုင္ငံေတြလို ေကာင္းတာေတြ
ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ေစတသိက္လည္းအျပည့္ရိွေနတဲ့ လူထုေခါင္းေဆာင္ကေန
အရြယ္နဲ႔မမွ်အခ်ိန္ရသခိုက္မွာ တတ္စြမ္းသမွ် ေဆာင္ရြက္ေပးေနတာေတြ
ေတြ႔ေနရပါတယ္။

သူ႔ေခါင္းထဲမွာ သူ႔ေနအိမ္ကိုနန္းေတာ္တမွ်ျပင္ဆင္ဖို႔စိတ္မကူးသလို
တိုက္ခန္းေတြတစ္ခန္းျပီးတစ္ခန္း ေျမကြက္ေတြတစ္ကြက္ျပီး
တစ္ကြက္ ပိုင္ဆိုင္ဖို႔ ဘယ္ေတာ့မွေတြးမွာလည္းမဟုတ္ပါဘူး။
ျပည္သူကို ဇိကုပ္နတ္ျပည္တင္ရတဲ့အျဖစ္ေတြရိွလာမွာလည္းမလြဲပါဘူး။
ကိုယ့္မိသားစုလူဦးေရနည္းနည္းေလးမွာေတာင္ ရုပ္ရွင္သြားၾကည့္
ရင္ အၾကိဳက္ခ်င္းမတူနိုင္ၾကတာသတိျပဳၾကရပါ့မယ္။
အမ်ားအတြက္ နိုင္ငံအတြက္ ေရရွည္ေကာင္းမွာေတြကို မဆုတ္မနစ္
ေဆာင္ရြက္ရမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။

နိုင္ငံကိုတိုးတက္ေစခ်င္၊ ေကာင္းေစခ်င္၊ ေျပာင္းလဲေစခ်င္တဲ့
ေစတနာမွန္ စိတ္ထားမွန္သူမ်ားအေနနဲ႔ နိုင္ငံေအးျငိမ္းျပီး၊
နိုင္ငံတိုးတက္ေျပာင္းလဲေရး တစိုက္မတ္မတ္ေဆာင္ရြက္နိုင္ဖို႔
မိုးယံကစိတ္ထားပိုင္ရွင္လူထုေခါင္းေဆာင္နဲ႔အစိုးရကို
၀ိုင္း၀န္းၾကဖို႔ရန္သာျဖစ္ေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား။

Fb post. May, 2017.

"သမီးတို႔ေက်ာင္းကဖက္ရွင္ရိႈး"

ကြ်န္ေတာ္တို႔သမီးတက္ေနတဲ့ ဒီဇိုင္းနားေက်ာင္းက
တစ္နွစ္သင္တန္းဆင္း ဖက္ရွင္ရိႈးပြဲေလးကိုေရာက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
သမီးတို႔ေက်ာင္းသားတစ္ဦးခ်င္းကကိုယ္တိုင္ဒီဇိုင္းဆြဲခ်ဳပ္လုပ္ေပးထားတဲ့
၀တ္စံုေတြကိုေမာ္ဒယ္ေတြက၀တ္ဆင္ျပသတဲ့ပြဲဘဲျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီတုန္းကရိုက္ခဲ့တဲ့ပံုေလးနဲ႔ ဒီဒိန္းမတ္နိုင္ငံရဲ့ပညာေရးစနစ္
တစ္စိတ္တစ္ေဒသကို မိတ္ေဆြမ်ားကိုမွ်ေ၀တင္ျပလိုက္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔နိုင္ငံရဲ့ပညာေရးစနစ္ေကာင္းျခင္း၊ မေကာင္းျခင္း
ဆိုတာထက္ နိႈင္းယွဥ္ၾကည့္နိုင္ေအာင္ရည္ရြယ္ရင္းပါ။
ဒီနိုင္ငံမွာမူၾကိဳ ေက်ာင္းကိုကေလးတိုင္းတက္ၾကရပါတယ္။
၆ နွစ္ျပည့္တဲ့အခါမေတာ့ ျပည္သူ႔မူလတန္းေက်ာင္းကိုေျပာင္းၾကရပါျပီ။
ေန႔ကေလးထိန္းေက်ာင္းနဲ႔တြဲရက္မူၾကိဳေက်ာင္းေတြရိွသလို
ျပည္သူ႔အလယ္တန္းေက်ာင္းနဲ႔အထကိတန္းေက်ာင္းေတြမွာပါမူၾကိဳေက်ာင္း
ကိုတြဲရက္ဖြင့္ထားေပးေလ့ရိွပါတယ္။

၆နွစ္ျပည့္လို႔ သူငယ္တန္းတစ္ႏွစ္ထပ္ေနျပီးရင္ကြ်န္ေတာ္တို႔နိုင္ငံလို ပထမတန္း
ကိုေရာက္ပါျပီ။ ၉တန္းထိ တတန္းလံုးအတူတူအတန္းတင္ေပးတဲ့စနစ္ပါ။
ကြ်န္ေတာ္တို႔နိုင္ငံနဲ႔အေတာ္ကြဲသြားတာကေတာ့ ၁၀တန္းေအာင္ျပီးရင္
တကၠသိုလ္ကိုဒါရိုက္တက္ေရာက္ခြင့္မရိွတာပါဘဲ။

မိမိႏွစ္သက္ရာတကၠသိုလ္တစ္ခုခုကိုတက္ဖို႔အတြက္
အထက္တန္းေအာင္ျပီးရင္ Secondary education ျဖစ္တဲ့
ဒိန္းမတ္လို ဂိုမက္ရွာ(Gymnasium) တကၠသိုလ္၀င္တန္း ကို
ယူထားတဲ့ဘာသာရပ္လိုက္လို႔ ၂နွစ္ကေန ၄ႏွစ္အထိ
ထပ္မံတက္ေရာက္ရဦးမွာျဖစ္ပါတယ္။
သမီးယူတဲ့ဘာသာရပ္ကေတာ့ ၃ နွစ္တက္ရပါတယ္။

အဲဒီတကၠသိုလ္၀င္တန္းမွာမွ မိမိ၀ါသနာပါအားသန္ရာဘာသာရပ္ကို
အထူးျပဳေလ့လာဆည္းပူးျပီးမွ မိမိတက္ေရာက္ခ်င္တဲ့ တကၠသိုလ္တစ္ခုခုကို
၀င္ခြင့္ရေအာင္ေလ်ာက္ထားရမွာဘဲျဖစ္ပါတယ္။

ေလွ်ာက္ထားတိုင္းလည္း ၀င္ခြင့္ရၾကတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။

ကိုယ္တက္ခ်င္တဲ့ တကၠသိုလ္ကလက္ခံခ်င္ေလာက္တဲ့ကိုယ့္ဘက္က

ၾကိဳးစားမႈကေတာ့ အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိရိွရမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။

အတန္းထဲမွာ ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈရိွျပီး ဂရိတ္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ေအာင္ခဲ့ပါမွ

အဆင့္ျမင့္ တကၠသိုလ္ေတြကလည္း လက္ခံၾကတာေတြ႔ရပါတယ္။

သမီးကေတာ့ Secondary education မွာ ၃နွစ္တက္ျပီးလို႔

သူသြားခ်င္ေနတဲ့ တကၠသိုလ္ကိုလည္း၀င္ခြင့္ရတာေၾကာင့္

အခုေတာ့ သူအထူး၀ါသနာပါ အားသန္ရာျဖစ္တဲ့

Design, Technology and Business ဘာသာရပ္ကိုေလ့လာသင္ယူေနပါျပီ။

ဒိန္းမတ္နိုင္ငံမွာ ၉တန္းအထိကို မသင္မေနရျပဌာန္းထားပါတယ္။

၉တန္းျပီးရင္တကၠသိုလ္၀င္တန္းကိုဆက္တက္ခြင့္ရသလို
တကၠသိုလ္၀င္တန္းတက္ဖို႔အဆင့္မမွီေသးရင္ေတာ့
အဲဒီ၉တန္းမွာတစ္နွစ္ထပ္ေနရဦးမွာျဖစ္ပါတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႔ေက်ာင္းသားမ်ားလဲ၉တန္းျပီးလို႔ တကၠသိုလ္၀င္တန္းကိုသြားခြင့္ရေသာ္လည္း
စာေက်ေအာင္ရယ္ ကိုယ္၀ါသနာပါရာဘာသာရပ္ကိုၾကိဳတင္ဆည္းပူးနိုင္ေအာင္ရယ္
အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းတစ္ခုခုမွာ ၁၀တန္း တစ္နွစ္ထပ္တက္ၾကတာလည္းရိွပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔သမီးလဲ ၉တန္းျပီး တကၠသိုလ္၀င္တန္း ဒါရိုက္တက္ခြင့္ရေပမဲ့ မတက္ေသးဘဲ
သူ၀ါသနာပါရာ ဖက္ရွင္ဒီဇိုင္းနားေက်ာင္းမွ၁၀တန္းတစ္နွစ္ထပ္တက္ခဲ့ပါတယ္။
ျပီးမွဒီဇိုင္းနာ ဘာသာရပ္ယူလို႔ရတဲ့ တကၠသိုလ္၀င္တန္းမွာ ၃နွစ္ထပ္တက္
ရဦးမွာျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီ Secondary တကၠသိုလ္၀င္တန္း ၃နွစ္ျပီးမွသူသြားခ်င္တဲ့တကၠသိုလ္ကို၀င္ခြင့္ရေအာင္
ထပ္မံေလ်ာက္ထားရမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။

တကၠသိုလ္မတက္ခင္ ၃နွစ္အတြင္းမွာကိုယ္အားသန္ရာကို ေရြးခ်ယ္ခြင့္၊ ၾကိဳးစားခြင့္
ေပးထားတဲ့စနစ္ျဖစ္ပါတယ္။
မည္သည့္ေက်ာင္းသားမဆို မိမိစိတ္အားထက္သန္ရာ၊ ၀ါသနာပါရာကို
မိမိဆႏၵအေလ်ာက္ေရြးခ်ယ္ၾကိဳးစားပိုင္ခြင့္ရိွၾကပါတယ္။
ဆရာ၀န္ျဖစ္ခ်င္လို႔ အဲဒီလမ္းေၾကာင္းကိုေရြးခ်ယ္မိရင္လည္း မိမိဘက္က
ၾကိဳးစားမႈရိွဖို႔ေတာ့လိုမွာျဖစ္ပါတယ္။

သမီးလည္းမိဘကအၾကံဥာဏ္ေပးရံုေလာက္ပါပဲ။

သူ႔ဘာသာစိတ္ၾကိဳက္လမ္းေၾကာင္းေရြးခ်ယ္နိုင္ခြင့္ေပးထားပါတယ္။

ဒီနိုင္ငံပညာေရးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အခ်ိန္ရတဲ့အခါပိုျပီးျပည့္ျပည့္စံုစံုတင္ျပခ်င္ပါေသးတယ္။
အခုေတာ့ရသမွ်အခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာ မိတ္ေဆြမ်ားကို ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္နိုင္ရံု
တင္ျပလိုက္ရေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား။

Fb post. Aug, 2014.

"နို႔ဆီမသံုး ၀က္နားရြက္မစား တဲ့နိုင္ငံ"

Facebook ရဲ့ကြန္မင့္တစ္ခုမွာ "ဒိန္းမတ္ဆိုေတာ့ နို႔ဆီေပါတဲ့နိုင္ငံေပါ့" 

လို႔ေရးလာတာေတြ႔ရဘူးပါတယ္။
သူထင္မယ္ဆိုလည္း ထင္ခ်င္စရာပါပဲ။ နို႔ နဲ႔ နို႔ထြက္ပစၥည္း ေပါမ်ားတဲ့နိုင္ငံ
ေပကိုး။ သို႔ေပမယ့္ နို႔ဆီေတာ့မေပါပါဘူး။ 

နို႔ဆီမသံုး

လူဦးေရ ၅သန္း ၇သိန္းေက်ာ္ရိွတဲ့ ဥေရာပက
ဒိန္းမတ္နိုင္ငံမွာ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၁၆ စာရင္းအရ နို႔စားႏြား ၅သိန္း၆ေသာင္း
ေက်ာ္ရိွျပီး နိုု႔စို႔ႏြား ၁သိန္းနီးပါးရိွေၾကာင္းသိရပါတယ္။
ႏြားအေရအတြက္အားလံုးရဲ့ တစ္၀က္ေက်ာ္ကေတာ့ စားက်က္မွာလႊတ္ေမြးစနစ္

မဟုတ္ေတာ့ပဲ အေဆာက္အဦးတင္းကုတ္ၾကီးထဲမွာ (new loose-housing systems)

နဲ႔ေမြးျမဴ ထားပါတယ္။

ဥေရာပတစ္ခြင္မွာ နို႔ နဲ႔ နို႔ထြက္ပစၥည္းေတြကို အမ်ားဆံုးနဲ႔ေခတ္အမွီဆံုး
ထုတ္လုပ္တင္ပို႔ေနတဲ့နိုင္ငံလည္းျဖစ္ပါတယ္။
ျပည္တြင္းကဆိုင္တိုင္းမွာလည္း ႏြားနို႔အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ေထာပတ္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊
နို႔ထြက္ပစၥည္းစားေသာက္ကုန္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊
Cheese ဒိန္ခဲအမ်ိဳးမ်ိဳး ကို ၀ယ္ယူနိုင္ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆီမွာေတာ့ ငပိ သူတို႔ဆီမွာေတာ့ ခ်ိ(စ္)ေပါ့။

ဒိန္းမတ္ေတြနို႔ဆီေတာ့မသံုးၾကပါဘူး။
အမ်ားစုကေတာ့ သၾကားမထဲ့နို႔မထဲ့တဲ့ ေကာ္ဖီၾကမ္းၾကီးကိုပဲ
မက္မက္ေမာေမာေသာက္တတ္ၾကပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ကေတာ့ cream နို႔မႈန္႔ နဲ႔ ေကာ္ဖီေသာက္ပါတယ္။
ဒိန္းမတ္နိုင္ငံကို ကြ်န္ေတာ္စေရာက္ကာစ ၂၀၀၅ ခုနွစ္မွာတုန္းကေတာ့
ဒိန္းမတ္ဆိုင္ေတြမွာ နို႔ဆီတင္ေရာင္းတာမေတြ႔ရပါဘူး။
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက နို႔ဆီၾကိဳက္တဲ့ ျမန္မာမိတ္ေဆြတစ္ခ်ိဳ႔ကေတာ့
ျမိဳ႔ေတာ္ကိုပင္ေဟဂင္ မွာရိွတဲ့ ကုလားဆိုင္ေတြမွာ ရွာ၀ယ္ၾကရပါတယ္။

၀က္နားရြက္မစား

၀က္သားေရာင္းလို႔ ရတဲ့၀င္ေငြဟာ ဒိန္းမတ္နိုင္ငံရဲ့ အဓိက၀င္ေငြတစ္ရပ္
ျဖစ္ေနတာဟာ နွစ္ေပါင္းတစ္ရာမကေတာ့ေၾကာင္းသိရပါတယ္။
ဒိန္းမတ္နိုင္ငံရဲ့ ၀က္နဲ႔၀က္သားထုတ္လုပ္ေရးဟာ စနစ္တက်ေမြးျမဴ မႈ၊
အရည္အေသြးျပည့္မွီမႈ၊ အသားရဲ့လတ္ဆတ္သန္႔ရွင္းမႈ နဲ႔ ထုတ္ကုန္ရဲ့

မွတ္တမ္းမ်ားေစ့စပ္ေသခ်ာမႈ( traceability)၊ စတဲ့စံခ်ိန္ စံညႊန္း
ျပည့္မွီမႈ ေတြဟာကမာၻေပၚမွာ ဒိန္းမတ္နိုင္ငံကို အၾကီးမားဆံုး 

၀က္သားထုတ္လုပ္တင္ပို႔ေရာင္းခ်တဲ့နိုင္ငံအျဖစ္ရပ္တည္ေစခဲ့ပါတယ္။

ေမြးျမဴေရးသမား ၄၂၀၀ ဟာ နွစ္စဥ္၀က္ေကာင္ေရ ၂၈ သန္းကို ထုတ္လုပ္
ေပးေနေၾကာင္းလည္း သိရပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ေရာက္စကေတာ့ ဒိန္းမတ္ေတြကို ေပါင္မုန္႔နဲ႔ေထာပတ္ ပဲစား
ေနၾကျပီး ငါတို႔ျမန္မာေတြလို လွ်ာရင္းျမက္ျမက္မစားတတ္ၾကဘူးဆိုျပီး
သနားစရာထင္ေနခဲ့ဘူးပါတယ္။

သူတို႔နိုင္ငံမွာေနခဲ့တာလည္း ၁၀နွစ္ေက်ာ္ သူတို႔နဲ႔လည္းရင္းရင္းႏွီးနွီးေနၾကည့္တဲ့

အခါမွဒိန္းမတ္လူမ်ိဳးေတြလည္း အစားကိုအရသာရိွေအာင္ သူတို႔နည္းသူတို႔ဟန္နဲ႔ 

အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္စားၾကတာေတြ႔ရပါေတာ့တယ္။
ငရုတ္သီးစပ္စပ္ နဲ႔ ငပိေတာ့ မစားတတ္ၾကပါဘူး။

သူတို႔အရမ္းၾကိဳက္ျပီး ေပါင္မုန္႔ထဲမွာ ညွပ္စားတဲ့ ၀က္သားလိပ္ျပား
(သူတို႔အေခၚ Rulle pøser) လုပ္ပံုကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။(ပံုစာ)

                                                        ၀က္သားလိပ္ျပားျပဳလုပ္ပံု အဆင့္ဆင့္

၀က္ရဲ့အေခါက္နဲ႔အဆီတြဲေနတဲ့ ၀မ္းဗိုက္သား အနံ ၁ေပ၊ အလွ်ား ၁ေပခြဲေလာက္ကို

 ဦးစြာရယူရပါတယ္။ 

အသားျပားေပၚမွာ ဟင္းခတ္အေမႊးအၾကိဳင္ ေတြသိပ္ထည့္ျပီး က်စ္ေနေအာင္လိပ္ကာ

ၾကိဳးနဲ႔စည္းပါတယ္။

ျပီးရင္ အဲဒီအသားလိပ္ကို ဒယ္ျပားထဲမွာထည့္ ေရနည္းနည္းျဖည့္ အေပၚကဆားျဖဴးျပီး 

ေပါင္းဖိုထဲမွာ ၂၀၀ဒီဂရီ c နဲ႔ ၂နာရီ ကင္ရပါတယ္။
ျပီးတဲ့အခါ က်က္ေနတဲ့အသားလိပ္ကို ထုတ္လို႔ သတၳဳ ေသတၱာထဲကိုအားနဲ႔ဖိထည့္အဖံုးပိတ္လို႔ 

အေအးခန္းထဲမွာ တစ္ညသိပ္ရပါတယ္။

အေအးခန္းထဲကထုတ္ျပီး ေသတၱာကိုဖြင့္လိုက္တဲ့အခါ အသားထဲကအဆီေတြထြက္လို႔

ခဲေနတာေတြကိုဖယ္၊ ၾကိဳးေတြကို ျဖဳတ္ျပီးရင္ ၀က္သားလိပ္တုံးကိုရပါျပီ။ 

ပါးပါးေလးေတြလွီးလိုက္တဲ့အခါမေတာ့ ၀က္အသားလိပ္ျပားေလးေတြကို 

ေပါင္မုန္႔ထဲမွာ ညွပ္စားဖို႔ အဆင္သင့္ရရိွမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။

၀က္သားလံုး (Frikadeller)

ဒိန္းမတ္လူမ်ိဳးေတြလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ျမန္မာေတြ ၀က္သားလံုး လုပ္စားသလို
သူတို႔ ဖတ္ကတဲလား လို႔ေခၚတဲ့ ၀က္သားလံုးစားေလ့ရိွၾကျပီး ကေလးေကာ၊
လူၾကီးေတြပါ ၾကိဳက္နွစ္သက္စြာ စားၾကတာေတြ႔ရပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ လုပ္စားေလ့ရိွတဲ့ ၀က္သားလံုးထက္ေတာ့ သူတို႔ဟာက ၃၊ ၄ ဆ
ပိုၾကီးပါတယ္။

ေရာင္းတန္း၀င္ ၀က္သားလံုးလုပ္ပံုကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔နဲ႔ထူးမျခားနားပါ။
နုတ္နုတ္စင္းထားတဲ့အသားပဲျဖစ္ျဖစ္၊ သူရို႔အေခၚ Hakker kød ၀က္ၾကိတ္သား
ကိုရယူပါတယ္။
ဂ်ံဳ မႈန္႔လိုမ်ိဳး သူတို႔စပ္ျပီးသား ဖတ္ကတဲလားအမႈန္႔နဲ႔ဟင္းခတ္အေမႊးအၾကိဳင္၊
ေရနည္းနည္းစတာေတြနဲ႔ေရာျပီးနွယ္ရပါတယ္။
အလံုးလံုးျပီး ဆီပူထဲမွာ ခဏက်က္သြားရံုပဲ ေၾကာ္ပါတယ္။
ျပီးရင္ေတာ့ အဲဒီအလံုးေတြကို Oven ထဲမွာ ၂၀၀ ဒီဂရီ စင္တီဂရိတ္နဲ႔ မိနစ္
၂၀ ၀န္းက်င္ေပါင္းျပီးတဲ့အခါမေတာ့ ေရာင္းတန္း၀င္၀က္သားလံုးကိုရပါျပီ။

သူတို႔ဆီမွာ၀က္သားလံုးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ၀က္သားကင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေရာင္းေတာ့မယ္၊
စားေတာ့မယ္ဆိုရင္ အသားအပူခ်ိန္တိုင္းတဲ့ သာမိုမီတာနဲ႔ အလံုးရဲ့အလယ္ေကာင္၊ 

အသားတံုးရဲ့အလယ္ေကာင္ကို ထိုးစိုက္ျပီး
အပူခ်ိန္ ၇၅ ဒီဂရီစင္တီဂရိတ္ အထက္မွာမွေရာင္းခ်ရပါတယ္။
၀က္သားမွာရိွတဲ့ လူကိုဒုကၡေပးမယ့္မ်ားစြာေသာ ဘက္တီးရီးယားေတြ ေသေအာင္လို႔ပါ။

                               ၀က္သားလံုးကို အပူခ်ိန္ ၈၀ ဒီဂရီစင္တီဂရိတ္ အထက္မွာမွေရာင္းခ်ရပါတယ္

ဒိန္းမတ္ေတြ၀က္သားကို၀က္အူေတာင့္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ၀က္နံရိုးကင္၊
၀က္ေပါင္ေျခာက္၊ ၀က္သားကင္ အမ်ိဳးမ်ိဳး လုပ္စားၾကတာေတြ႔ရေပမယ့္
ကြ်န္ေတာ္တို႔ၾကိဳက္တဲ့ ၀က္နားရြက္ကိုေတာ့ မစားၾကပါဘူး။
အျမည္းေကာင္းကို သူရို႔မို႔လက္လြတ္ခံပံုမ်ားေျပာပါတယ္။

တစ္ခါတစ္ရံမွာေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႔ဆိုင္ေတြမွာကြ်န္ေတာ္တို႔အာရွသားေတြ
စားတတ္လို႔၀က္ေခါင္း တင္ေရာင္းေလ့ရိွပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ၀က္ေခါင္းမ်ားေတြ႔ရင္ လက္ေနွးမေနပါဘူး။

ၾကီးမားတဲ့ ၀က္သား Exporter ဒိန္းမတ္နိုင္ငံသားေတြဟာ
၀က္ေခါင္း၊ ၀က္ေျခေထာက္၊ ၀က္ရိုး မစားတတ္ၾကတာမ်ားေပမယ့္
ပူပင္စရာမလိုေအာင္ ၀က္ကထြက္တဲ့ ေခါင္း၊ ေျခေထာက္၊ အရိုး၊ အျမီးအဆံုး
အားလံုးကို ေပါက္ေဖၚနိုင္ငံၾကီးကအားေပးတယ္လို႔သိရပါေၾကာင္း

ဖတ္မိမွတ္ရာ အတိုအထြာကိုတင္ျပလိုက္ရပါတယ္ခင္ဗ်ား။

Fb post. Dec, 2016
ကိုးကား     Wikipedia pages.

အိမ္မွာေအာ္တဲ့ မီးAlarm !!

                             Wireless Fire Smoke detector sensor alarm Home Security.

ျပီးခဲ့တဲ့စေနေန႔ကအိမ္မွာတပ္ထားတဲ့ မီးသတိေပး Alarm ထျမည္ပါတယ္။
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာရိွတဲ့ကြ်န္ေတာ္တို႔ဇနီးေမာင္နွံကိုစိတ္ဆိုးျပီးထေအာ္တာပါ။

ျဖစ္ပံုကကြ်န္ေတာ္တို႔ ဧည့္သည္ေကြ်းဖို႔ Oven ထဲမွာ ၀က္သားကင္ၾကပါတယ္။
အပူခ်ိန္ ၂၀၀ ဒီဂရီနဲ႔ မိနစ္ ၉၀ ကင္ရမွာပါ။ ေရနည္းနည္းထဲ့ကင္ရပါတယ္။
ဇနီးသည္တစ္ေယာက္ထဲကင္ေနက်ပါ။ ဘာျပသနာမွမရိွခဲ့ပါဘူး။
အဲဒီေန႔က ကြ်န္ေတာ္လည္းရိွေနေတာ့ကာ ဆရာၾကီးေတြလုပ္ၾကရင္း

ေရျဖည့္ေနာက္က်သြားတာေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။

၄၅ မိနစ္ေလာက္မွာ ေရျဖည့္ေပးဖို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေရကခန္းေနပါျပီ။
အဲဒီမွာ ေရခန္းျပီးအရမ္းပူေနတဲ့ ကင္တဲ့အျပားေပၚ ကြ်န္ေတာ္ကေရေတြ
ေလာင္းထပ္ျဖည့္လိုက္ေတာ့ မီးခိုးေတြေထာင္းကနဲ ထထြက္လာျပီး မီးဖို
အေပၚကမီးခိုးစုတ္စက္မနိုင္ေတာ့ပဲ အျပင္ကိုပါမီးခိုးေတြျပန္႔သြားတာ
ေၾကာင့္ မီး Alarm ေလးက တာ၀န္ေက်ပြန္စြာထမ္းေဆာင္လိုက္တာပါပဲ။

'"တီ !!တီ !!တီ !! တီ !! ..တီ !!!..."' နဲ႔ တစ္အိမ္လံုးဆူညံသြားေတာ့တာပါ။
ေက်ာင္းနားရက္မွာမိဘကိုကူညီဖို႔ အားေမြးရင္းအိပ္ေနတုန္းျဖစ္တဲ့ သမီးေတာ္
လည္း Alarm ျမည္သံေၾကာင့္ခ်က္ခ်င္းနိုးလာျပီးအခန္းထဲကထြက္လာပါတယ္။
ညပိုင္းလူေတြနွစ္နွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္ေနတုန္းအခ်ိန္ဆိုလည္း ခ်က္ခ်င္းနိုးၾကမွာပါ။
........................................................
စိတ္ခ်လက္ခ်အိပ္ရေအာင္

လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ပတ္ေလာက္ကပဲ fb ေပၚမွာဖတ္လိုက္ရတဲ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း
မီးေလာင္အသက္ဆံုးရံႈးသြားၾကရတဲ့ ျမန္မာျပည္က တိရစာၦန္ေဆးကု ဆရာ၀န္
ဇနီးေမာင္နွံအေၾကာင္းကို စိတ္မေကာင္းစြာပဲ သတိရလိုက္မိပါတယ္။
သူတို႔ကအိမ္ေပၚထပ္မွာအိပ္ၾကျပီး ေအာက္ထပ္မွာ ေနမေကာင္းတဲ့တိရစာၦန္
ေလးေတြထားတယ္လို႔သိရပါတယ္။
တိရစာၦန္ေလးေတြ အေႏြးဓါတ္ရဖို႔လုပ္ထားတဲ့ ဂက္(စ္)အပူေပးစက္ကေန
စတင္မီးေလာင္တာျဖစ္တယ္လို႔ဖတ္လိုက္ရတာေၾကာင့္ အဲဒီေအာက္ထပ္
မွာ မီးAlarm ေလးတပ္ထားရင္ကာကြယ္နိုင္မလားေတြးမိတာေၾကာင့္
ဒီစာေလးကိုအျခားအလုပ္ေတြပစ္ျပီးေရးျဖစ္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ေနထိုင္ရာ ဒိန္းမတ္နိုင္ငံမွာလည္း လူေနအိမ္တိုင္းမွာ အခုလို
မီး Alarm တပ္ဆင္ရမယ္ဆိုတဲ့စနစ္အရင္ကမရိွခဲ့ပါဘူး။
ရာသီဥတုကေအး၊ မိုးလည္းမ်ားတဲ့အတြက္ မီးေလာင္ခဲတာေၾကာင့္
ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။
၂၀၁၆ နွစ္ကုန္ပိုင္းကမွ ဒိန္းမတ္အဖြားၾကီးတစ္ေယာက္အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း
မီးထဲပါသြားတာေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ေနထိုင္ရာျမိဳ႔နယ္မွာေတာ့ လူေနအိမ္တိုင္း
မီး Alarm တပ္ဆင္ပါျပီ။
အိမ္မွာလည္း လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ လေလာက္ကမွ လာေရာက္တပ္ေပးသြားတာ
ျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ေတာ့အလုပ္သြားေနလို႔အိမ္မွာမရိွပါဘူး။
အမ်ိဳးသမီးအလုပ္ျပီးခ်ိန္မွာ အိမ္ကိုလာျပီး မီးAlarm တပ္သြားတာပါ။
မီးသတ္ဘူးေသး ပါေပးသြားပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔အိမ္က ၂ထပ္ျဖစ္တာမို႔ လူမေနတဲ့ ေအာက္ထပ္မွာ တစ္ခု၊ 

အေပၚထပ္မွာ တစ္ခု တပ္သြားပါတယ္။
အေပၚထပ္ မီးဖိုေခ်ာင္နားမွာ မတပ္ပါဘူး မီးဖိုနဲ႔ ေပ၂၀အကြာေလာက္မွာ
တပ္ပါတယ္။
ပံုမွန္မဟုတ္တဲ့မီးခိုးေငြ႔ေတြမ်ားလာရင္ျဖစ္ျဖစ္၊ ရိွသင့္တဲ့အခန္းအပူခ်ိန္ထက္
ျမင့္တက္လာရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ Alarm ေလးကျမည္မွာျဖစ္ပါတယ္။
အိပ္ေပ်ာ္ေနခ်ိန္ဆို နိႈးေပးမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။
........................................................
မီးAlarm တပ္ၾကစို႔..

ျမန္မာျပည္ စစ္ကိုင္းေတာင္ရိုးမွာရိွတဲ့ ဗုဒၶဘာသာပညာေရးစင္တာရဲ့
နာယကေက်ာင္းအုပ္ဆရာေတာ္ၾကီးဘုန္းဘုန္းေသာဘိတ(Ibec Principal)
ဆီက စကားလံုးဌားသံုးရရင္ျဖင့္"ဂလိုဘယ္ေတာသား"ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း
ခုလိုမီး Alarm ေလးေတြကို မိမိဘာသာအလြယ္တကူ၀ယ္ယူတပ္ဆင္လို႔ရမွန္း
အရင္ကမေလ့လာမိေတာ့မသိခဲ့ပါဘူး။

ျမိဳ႔နယ္ကလာတပ္ေပးတာေၾကာင့္ မီးသတ္ဌာနနဲ႔ အဲဒီစက္ေလးနဲ႔ဆက္သြယ္
ထားသလားစသျဖင့္ေရႊဥာဏ္ေတာ္စူးေရာက္ကာ အေတြးေခါင္ေနမိတာပါ။

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဌာနဆိုင္ရာမွာရိွတဲ့ Alarm ေတြက မီးသတ္နဲ႔ဒါရိုက္
ဆက္သြယ္ထားတာေၾကာင့္ပါ။
ကြ်န္ေတာ့္ဇနီးသည္အလုပ္၀င္ေနတဲ့ ဘိုးဘြားရိပ္သာက အဘိုးအဘြားေတြရဲ့
အခန္းတိုင္းမွာ Alarm ခလုတ္တပ္ထားတာေၾကာင့္ အဲဒီခလုတ္ကိုနွိပ္လိုက္ရင္
မီးသတ္ကားက ၅မိနစ္အတြင္းေရာက္လာပါတယ္။ မီးသတ္နဲ႔လည္းနီးလို႔ပါ။
မီးမေလာင္ပဲ အဘိုးအဘြားေတြက မွားနိွပ္တတ္ပါတယ္။
၅မိနစ္အတြင္း မီးသတ္ကားေရာက္လာျပီး မီးမေလာင္ပဲမွားနွိပ္တဲ့အတြက္
ဒိန္းမတ္ခရိုနာ ၅ေထာင္(ဆယ္သိန္းက်ပ္ခန္႔) ဒဏ္ေငြရိုက္ျပီးျပန္သြားရေလ့ရိွ
ပါတယ္။
မီးသတ္ကို ရန္ပံုေငြရေအာင္ေဆာင္ရြက္ေပးတဲ့အဘိုးအဘြားေတြရဲ့
ေစတနာမ်ားေျပာပါတယ္။

အဲဒီေန႔ အိမ္မွာမီး Alarm ထေအာ္ေတာ့ အက်ိဳးေတာ့နည္းပါျပီ။
မီးသတ္ကားေရာက္လာရင္ ၅ေထာင္ေတာ့ထိပါျပီေပါ့။
ေနာက္ Alarm ျမည္တာရပ္သြား ေလ့လာၾကည့္ေတာ့မွ ဒီ Alarm ေလးေတြ
က ဘယ္နဲ႔မွဆက္သြယ္မႈမရိွပဲ မိမိအိမ္လံုျခံဳေရးအတြက္ပဲ အိမ္သားေတြ
အိပ္ေနရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ သတိမျပဳမိရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ နိႈးေပးသတိေပးရေအာင္
တပ္ၾကတာျဖစ္ေၾကာင္းသိရပါေတာ့တယ္။
တပ္ျပီးကထဲက အမ်ိုးသမီးကရွင္းျပေပမယ့္ အဲဒီကုန္ၾကမ္းကေခါင္းထဲ
မ၀င္ခဲ့တာေၾကာင့္ပါ။
ဒီလိုမ်ားအစကသိရင္ သူတို႔ လာတပ္မေပးခင္ကထဲက ကိုယ့္ဘာသာ
၀ယ္တပ္ျဖစ္မွာပါ။

လြန္ခဲ့တဲ့တစ္နွစ္ေလာက္က အိမ္ေအာက္ထပ္မွာ မီးခိုးေတြျပည့္သိပ္လာျပီး
အေပၚထပ္ဧည့္ခန္းထိမီးခိုးေတြတက္လာမွ ေအာက္ခန္းထဲမွာမီးမေတာက္ေသး
ေပမယ့္ မီးေလာင္ဖို႔အစပ်ိဳးေနတာေတြ႔ရပါေတာ့တယ္။
စီးကရက္တိုကို ေအာက္ခန္းထဲက ပန္းအိုးအေဟာင္းထဲထိုးမီးသတ္ခဲ့ေပမယ့္
ေကာင္းေကာင္းမျငိမ္းပဲ ေသြ႔ေသြ႔ေျခာက္ေနတဲ့ ပန္းအိုးထဲကေျမၾကီးေတြကို
တျမည့္ျမည့္ေလာင္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။
လူေတြသာအိပ္ခန္းေတြထဲမွာေနၾကရင္ေတာ္ေတာ္ေနာက္က်မွသိေတာ့မွာ
ပါ။
အဲဒီတုန္းက ခုလို Alarm ေလးမ်ားတပ္ထားရင္ ၾကိဳ သိရမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီ မီး Alarm ေလးေတြက ဓါတ္ခဲထည့္ေပးထားရင္ သူတို႔အလုပ္လုပ္
ေနၾကေတာ့တာပါပဲ။
သံုးရတဲ့ဓါတ္ခဲကလည္း ၾကာရွည္ခံတဲ့အမ်ိဳးအစားျဖစ္ျပီး အမ်ိဳးအစားလိုက္လို႔
၆လခံဓါတ္ခဲမွသည္ နွစ္ရွည္ခံဓါတ္ခဲထိရိွတတ္ပါတယ္။ ဓါတ္ခဲအားကုန္ခံနီးရင္
အခ်က္ေပး အသံျမည္မွာျဖစ္ပါတယ္။
အမ်ိဳးအစားအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြ႔ရပါတယ္။ မိမိရဲ့အိမ္သင့္ေတာ္တဲ့
ေနရာမွာ အလြယ္တကူတပ္နိုင္ေအာင္ ၀က္အူေလးေတြပါထည့္ေပးေလ့
ရိွပါတယ္။
ေစ်းလည္းသိပ္မၾကီးပဲ တစ္ေသာင္းက်ပ္၀န္းက်င္ေလာက္ပဲေပးရတာေတြ႔
ရျပီးအလြယ္တကူ On Line Shop ေတြမွာ၀ယ္ယူလို႔ရတာေတြ႔ရပါတယ္။
Google မွာ Wireless Fire Smoke detector sensor alarm Home Security
လို႔ရိုက္ျပီး မိမိအိမ္နဲ႔သင့္ေတာ္မယ့္ Alarm ကို၀ယ္ယူနိုင္ၾကပါတယ္။
ျမန္မာျပည္ကဆိုင္ေတြမွာလည္း ၀ယ္ယူလို႔ရေနေလာက္ပါျပီ။
ဒိန္းမတ္မွာေတာ့ ကုန္မာဆိုင္(hardware store) ေတြမွာအလြယ္တကူ
၀ယ္ယူရရိွနိုင္ပါတယ္။
ဘယ္လိုတပ္ရတယ္၊ ဓါတ္ခဲဘယ္လိုလဲရတယ္ စတဲ့ မီး Alarm နဲ႔ပတ္သက္တဲ့
သိေကာင္းစရာေတြကိုလည္း Youtube မွာ wireless smoke detector
လို႔ရိုက္ျပီး နွစ္သက္ရာဗီဒီယိုအပိုင္းတိုေလးေတြကိုၾကည့္ရႈနိုင္ပါတယ္။

ကမာၻရြာေခတ္ၾကီးမွာ ျမန္မာျပည္ကသူေတြလည္း ကိုယ့္ထက္ေခတ္
ေရွ႔ေရာက္ေနၾကတာသိေန ေတြ႔ေနရေပမယ့္..
သတိမမူ ဂူမျမင္ျဖစ္မွာရယ္၊ မီးေဘးအႏၱရာယ္ကိုလည္း အလ်ဥ္းသင့္သလို
ၾကိဳတင္ကာကြယ္နိုင္ၾကရေလေအာင္ ေရးသားလိုက္ရေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား။
ေဘးရန္ခပ္သိမ္းကင္းျငိမ္းၾကပါေစ..

Fb post. Jan, 2017.

"ငွက္စာေကြ်းျခင္း ( Feed the birds)"

ပခုကၠဴ က သူငယ္ခ်င္း တင့္တင့္စိုး တင္လိုက္တဲ့ သူတို႔အိမ္ေရွ႕က ေစတနာ
ေရခ်မ္းစင္ ေလးအေၾကာင္းဖတ္ရတဲ့ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြ စိတ္ၾကည္နူး
ပီတိျဖစ္ၾကရပါတယ္။
ကမာၻမွာရွားတဲ့ ျမန္မာ့စိတ္ရင္း ေစတနာရင္းေတြကိုလည္း ဂုဏ္ယူေနမိပါ
ေတာ့တယ္။

ဆက္စပ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔မိသားစုေလးရဲ့ ငွက္စာေကြ်းတဲ့အေၾကာင္းေလးကို
လည္း မိတ္ေဆြ၊ သူငယ္ခ်င္း မ်ားကို ရင္းႏွီးစြာ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။

ဥေရာပေျမာက္ပိုင္း၊ စကင္ဒီေနးဗီးယန္းနိုင္ငံ တစ္နိုင္ငံျဖစ္တဲ့ ဒိန္းမတ္နိုင္ငံ
မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ျမန္မာျပည္မွာ ရိွတဲ့ငွက္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ျပန္ေတြ႔
ရမွာဘဲျဖစ္ပါတယ္။

အထူးသျဖင့္ေတာ့ စာကေလး၊ ခို၊ က်ီးကန္း နဲ႔ ဇရက္ (ဇက္ရက္) တို႔ပါဘဲ။
က်ီးကန္းကေတာ့ အေအးဒဏ္ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆီကေကာင္ေတြလို
ရဲရဲေတာင္ မမဲနုိင္ေတာ့ဘဲ မီးခိုးေရာင္စြက္ခ်င္ေနပါေတာ့တယ္။

ဒိန္းမတ္နိုင္ငံက ေစ်းဆိုင္တိုင္းလိုလိုမွာ ငွက္စာကိုအလြယ္တကူ၀ယ္ယူ
လို႔ရပါတယ္။ အိတ္ၾကီး၊ အိတ္ငယ္ ဆိုဒ္စံုရိွသလို ပိုက္ကြန္ေလးနဲ႔အုပ္ထား
တဲ့ ငွက္စာလံုး ေလးေတြလည္း ရိွပါတယ္။
ေနၾကာေစ့၊ ဖြဲမံႈ စတာေတြနဲ႔လံုးထားတာပါ။ သူတို႔ အင္မတန္ၾကိဳက္ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ကိုယ့္အိမ္နဲ႔ အဆင္ေျပတဲ့ ငွက္စာလံုးေလးေတြကို
မျပတ္၀ယ္ထားရပါတယ္။
အိမ္အေပၚထပ္ ဧည့္ခန္း ျပတင္းေပါက္ အျပင္ဘက္မွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားေပး
လိုက္ တာပဲျဖစ္ပါတယ္။

တစ္နွစ္ပတ္လံုးေတာ့ မေကြ်းရပါဘူး။ သူတို႔မရိွလို႔ပါ။
ေႏြဦး မတ္လေလာက္ကေန ေဆာင္းဦး ေအာက္တိုဘာေလာက္ထိ
၈ လေလာက္ေတာ့ေကြ်းရပါတယ္။
ေႏြဆိုပိုေကြ်းရျပီး အားလပ္ရက္ခရီးထြက္ရင္ သူတို႔စိတ္မဆိုးေအာင္
ျပတင္းေပါက္တိုင္းမွာ လံုေလာက္ေအာင္ ခ်ိတ္ေပးခဲ့ရပါေတာ့တယ္။

ေဆာင္း၀င္ခါနီးလို႔ ေအးစျပဳလာျပီဆိုရင္ သူတို႔အေအးခိုဖို႔ ေနေရာင္နဲ႔အပူ
ရမယ့္ ေတာင္ဘက္ပိုင္းေတြကို ပ်ံသန္းသြားၾကပါျပီ။
အီတလီ၊ စပိန္ စတဲ့နိုင္ငံေတြနဲ႔ တစ္ခ်ိဳ႕ေကာင္ေတြ အီဂ်စ္ထိ သြားျပီး
အေအးခိုေလ့ရိွၾကတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

အခု ေႏြဦးေရာက္ျပီဆိုေတာ့ သူတို႔အိမ္ျပန္လာၾကပါျပီ။
ကြ်န္ေတာ္တို႔လည္း ျပီးခဲ့တဲ့ ၂ပတ္ေလာက္ကထဲက စေကြ်းရပါျပီ။
ခရီးလြန္ေနတဲ့ေကာင္ေတြ ျပန္မေရာက္ေသးေတာ့ အားလံုးေတာ့မစံု
ေသးပါဘူး။ ေႏြက်မွဘဲသူတို႔ စံုေတာ့မွာပါ။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ ငွက္စာလံုးကို အထူးအားေပးၾကတာေတာ့ စာကေလးေတြ
ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ခို နဲ႔ က်ီးကန္းလည္း တခါတရံ လာအားေပးပါတယ္။
ေႏြဆိုရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဧည့္ခန္းျပတင္းေပါက္မွာ ဒီေကာင္စာကေလး
ေတြ ဘာသာဘာ၀ က်လိက်လိနဲ႔ စကားေတြပြါးရင္း မျပတ္တန္းလာစားေန
ၾကေတာ့တာပါပဲ။

စာေဆာ္ျသ တစ္ေကာင္ျပန္ေရာက္မလာေသးဘူးထင္ပါရဲ့။
ဒီေကာင္က ကြ်န္ေတာ္တို႔ ငွက္စာကုန္ေနတာ သတိမထားမိလို႔ အသစ္ခ်ိတ္
ေပးမထားမိရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွမထေသး မွန္ျပတင္းကို သူ႔ႏႈတ္သီးေလးနဲ႔
တေဒါက္ေဒါက္ေခါက္လို႔ အစာခ်ိတ္ခိုင္းပါေတာ့တယ္။
(မင္းတို႔အလွည့္ လုပ္ထားအုန္းေပါ့ကြာ၊
ငယ္ငယ္ကမင္းတို႔ကို ေလးခြနဲ႔ထုျပီး ကင္စားခဲ့တာကိုး) :

Ecosystem ကို ေလ့လာထားတဲ့သူေတြကေတာ့ သူတို႔ရဲ့
ခရီးရွည္ၾကီးေတြကို ပိုမိုသိၾကမွာပါပဲ။

ငွက္ေလးေတြ အားလံုးလည္း ေဘးရန္ကင္းကင္းနဲ႔ အိမ္ကိုျပန္လာ
နိုင္ၾကေစ။
အေ၀းေရာက္ အိမ္ခ်စ္သူမ်ားလည္း အိမ္ကိုေဘးရန္ကင္းကင္း
ျပန္လာခြင့္ရရိွၾကပါေစ။
မတရား အခ်ဳပ္အေနွာင္ခံထားရသူမ်ားလည္း ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ
အိမ္ကိုျပန္လာနိုင္ၾကပါေစ။

အမိနိုင္ငံေတာ္ၾကီးမွာလည္း ျပည္သူ႔အစိုးရဆင္ႏႊဲမယ့္ မိုးခါးေရျဖတ္ပြဲၾကီး
ျခိမ့္ျခိမ့္သည္း ဆင္ႏႊဲေအာင္ျမင္နိုင္ပါေစ။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ သားစဥ္ေျမးဆက္အတြက္ ကမာၻနဲ႔ရင္ေပါင္တန္းနိုင္တဲ့
ျပည္သူ႔ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံေတာ္ရယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔မေသခင္ ပီပီျပင္ျပင္ ျမင္သြားနိုင္ၾကရအာင္
ျပည္သူတစ္ရပ္လံုးကလည္း တစ္တပ္တစ္အား ပါ၀င္ၾကပါလို႔
ဆႏၵမြန္ျပဳလိုက္ရေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား။
သတၱ၀ါအေပါင္းေဘးရန္ကင္းလို႔ ခ်မ္းေျမ႕ၾကေစ...

Fb post. March, 2016.