"နို႔ဆီမသံုး ၀က္နားရြက္မစား တဲ့နိုင္ငံ"

Facebook ရဲ့ကြန္မင့္တစ္ခုမွာ "ဒိန္းမတ္ဆိုေတာ့ နို႔ဆီေပါတဲ့နိုင္ငံေပါ့" 

လို႔ေရးလာတာေတြ႔ရဘူးပါတယ္။
သူထင္မယ္ဆိုလည္း ထင္ခ်င္စရာပါပဲ။ နို႔ နဲ႔ နို႔ထြက္ပစၥည္း ေပါမ်ားတဲ့နိုင္ငံ
ေပကိုး။ သို႔ေပမယ့္ နို႔ဆီေတာ့မေပါပါဘူး။ 

နို႔ဆီမသံုး

လူဦးေရ ၅သန္း ၇သိန္းေက်ာ္ရိွတဲ့ ဥေရာပက
ဒိန္းမတ္နိုင္ငံမွာ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၁၆ စာရင္းအရ နို႔စားႏြား ၅သိန္း၆ေသာင္း
ေက်ာ္ရိွျပီး နိုု႔စို႔ႏြား ၁သိန္းနီးပါးရိွေၾကာင္းသိရပါတယ္။
ႏြားအေရအတြက္အားလံုးရဲ့ တစ္၀က္ေက်ာ္ကေတာ့ စားက်က္မွာလႊတ္ေမြးစနစ္

မဟုတ္ေတာ့ပဲ အေဆာက္အဦးတင္းကုတ္ၾကီးထဲမွာ (new loose-housing systems)

နဲ႔ေမြးျမဴ ထားပါတယ္။

ဥေရာပတစ္ခြင္မွာ နို႔ နဲ႔ နို႔ထြက္ပစၥည္းေတြကို အမ်ားဆံုးနဲ႔ေခတ္အမွီဆံုး
ထုတ္လုပ္တင္ပို႔ေနတဲ့နိုင္ငံလည္းျဖစ္ပါတယ္။
ျပည္တြင္းကဆိုင္တိုင္းမွာလည္း ႏြားနို႔အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ေထာပတ္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊
နို႔ထြက္ပစၥည္းစားေသာက္ကုန္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊
Cheese ဒိန္ခဲအမ်ိဳးမ်ိဳး ကို ၀ယ္ယူနိုင္ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆီမွာေတာ့ ငပိ သူတို႔ဆီမွာေတာ့ ခ်ိ(စ္)ေပါ့။

ဒိန္းမတ္ေတြနို႔ဆီေတာ့မသံုးၾကပါဘူး။
အမ်ားစုကေတာ့ သၾကားမထဲ့နို႔မထဲ့တဲ့ ေကာ္ဖီၾကမ္းၾကီးကိုပဲ
မက္မက္ေမာေမာေသာက္တတ္ၾကပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ကေတာ့ cream နို႔မႈန္႔ နဲ႔ ေကာ္ဖီေသာက္ပါတယ္။
ဒိန္းမတ္နိုင္ငံကို ကြ်န္ေတာ္စေရာက္ကာစ ၂၀၀၅ ခုနွစ္မွာတုန္းကေတာ့
ဒိန္းမတ္ဆိုင္ေတြမွာ နို႔ဆီတင္ေရာင္းတာမေတြ႔ရပါဘူး။
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက နို႔ဆီၾကိဳက္တဲ့ ျမန္မာမိတ္ေဆြတစ္ခ်ိဳ႔ကေတာ့
ျမိဳ႔ေတာ္ကိုပင္ေဟဂင္ မွာရိွတဲ့ ကုလားဆိုင္ေတြမွာ ရွာ၀ယ္ၾကရပါတယ္။

၀က္နားရြက္မစား

၀က္သားေရာင္းလို႔ ရတဲ့၀င္ေငြဟာ ဒိန္းမတ္နိုင္ငံရဲ့ အဓိက၀င္ေငြတစ္ရပ္
ျဖစ္ေနတာဟာ နွစ္ေပါင္းတစ္ရာမကေတာ့ေၾကာင္းသိရပါတယ္။
ဒိန္းမတ္နိုင္ငံရဲ့ ၀က္နဲ႔၀က္သားထုတ္လုပ္ေရးဟာ စနစ္တက်ေမြးျမဴ မႈ၊
အရည္အေသြးျပည့္မွီမႈ၊ အသားရဲ့လတ္ဆတ္သန္႔ရွင္းမႈ နဲ႔ ထုတ္ကုန္ရဲ့

မွတ္တမ္းမ်ားေစ့စပ္ေသခ်ာမႈ( traceability)၊ စတဲ့စံခ်ိန္ စံညႊန္း
ျပည့္မွီမႈ ေတြဟာကမာၻေပၚမွာ ဒိန္းမတ္နိုင္ငံကို အၾကီးမားဆံုး 

၀က္သားထုတ္လုပ္တင္ပို႔ေရာင္းခ်တဲ့နိုင္ငံအျဖစ္ရပ္တည္ေစခဲ့ပါတယ္။

ေမြးျမဴေရးသမား ၄၂၀၀ ဟာ နွစ္စဥ္၀က္ေကာင္ေရ ၂၈ သန္းကို ထုတ္လုပ္
ေပးေနေၾကာင္းလည္း သိရပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ေရာက္စကေတာ့ ဒိန္းမတ္ေတြကို ေပါင္မုန္႔နဲ႔ေထာပတ္ ပဲစား
ေနၾကျပီး ငါတို႔ျမန္မာေတြလို လွ်ာရင္းျမက္ျမက္မစားတတ္ၾကဘူးဆိုျပီး
သနားစရာထင္ေနခဲ့ဘူးပါတယ္။

သူတို႔နိုင္ငံမွာေနခဲ့တာလည္း ၁၀နွစ္ေက်ာ္ သူတို႔နဲ႔လည္းရင္းရင္းႏွီးနွီးေနၾကည့္တဲ့

အခါမွဒိန္းမတ္လူမ်ိဳးေတြလည္း အစားကိုအရသာရိွေအာင္ သူတို႔နည္းသူတို႔ဟန္နဲ႔ 

အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္စားၾကတာေတြ႔ရပါေတာ့တယ္။
ငရုတ္သီးစပ္စပ္ နဲ႔ ငပိေတာ့ မစားတတ္ၾကပါဘူး။

သူတို႔အရမ္းၾကိဳက္ျပီး ေပါင္မုန္႔ထဲမွာ ညွပ္စားတဲ့ ၀က္သားလိပ္ျပား
(သူတို႔အေခၚ Rulle pøser) လုပ္ပံုကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။(ပံုစာ)

                                                        ၀က္သားလိပ္ျပားျပဳလုပ္ပံု အဆင့္ဆင့္

၀က္ရဲ့အေခါက္နဲ႔အဆီတြဲေနတဲ့ ၀မ္းဗိုက္သား အနံ ၁ေပ၊ အလွ်ား ၁ေပခြဲေလာက္ကို

 ဦးစြာရယူရပါတယ္။ 

အသားျပားေပၚမွာ ဟင္းခတ္အေမႊးအၾကိဳင္ ေတြသိပ္ထည့္ျပီး က်စ္ေနေအာင္လိပ္ကာ

ၾကိဳးနဲ႔စည္းပါတယ္။

ျပီးရင္ အဲဒီအသားလိပ္ကို ဒယ္ျပားထဲမွာထည့္ ေရနည္းနည္းျဖည့္ အေပၚကဆားျဖဴးျပီး 

ေပါင္းဖိုထဲမွာ ၂၀၀ဒီဂရီ c နဲ႔ ၂နာရီ ကင္ရပါတယ္။
ျပီးတဲ့အခါ က်က္ေနတဲ့အသားလိပ္ကို ထုတ္လို႔ သတၳဳ ေသတၱာထဲကိုအားနဲ႔ဖိထည့္အဖံုးပိတ္လို႔ 

အေအးခန္းထဲမွာ တစ္ညသိပ္ရပါတယ္။

အေအးခန္းထဲကထုတ္ျပီး ေသတၱာကိုဖြင့္လိုက္တဲ့အခါ အသားထဲကအဆီေတြထြက္လို႔

ခဲေနတာေတြကိုဖယ္၊ ၾကိဳးေတြကို ျဖဳတ္ျပီးရင္ ၀က္သားလိပ္တုံးကိုရပါျပီ။ 

ပါးပါးေလးေတြလွီးလိုက္တဲ့အခါမေတာ့ ၀က္အသားလိပ္ျပားေလးေတြကို 

ေပါင္မုန္႔ထဲမွာ ညွပ္စားဖို႔ အဆင္သင့္ရရိွမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။

၀က္သားလံုး (Frikadeller)

ဒိန္းမတ္လူမ်ိဳးေတြလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ျမန္မာေတြ ၀က္သားလံုး လုပ္စားသလို
သူတို႔ ဖတ္ကတဲလား လို႔ေခၚတဲ့ ၀က္သားလံုးစားေလ့ရိွၾကျပီး ကေလးေကာ၊
လူၾကီးေတြပါ ၾကိဳက္နွစ္သက္စြာ စားၾကတာေတြ႔ရပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ လုပ္စားေလ့ရိွတဲ့ ၀က္သားလံုးထက္ေတာ့ သူတို႔ဟာက ၃၊ ၄ ဆ
ပိုၾကီးပါတယ္။

ေရာင္းတန္း၀င္ ၀က္သားလံုးလုပ္ပံုကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔နဲ႔ထူးမျခားနားပါ။
နုတ္နုတ္စင္းထားတဲ့အသားပဲျဖစ္ျဖစ္၊ သူရို႔အေခၚ Hakker kød ၀က္ၾကိတ္သား
ကိုရယူပါတယ္။
ဂ်ံဳ မႈန္႔လိုမ်ိဳး သူတို႔စပ္ျပီးသား ဖတ္ကတဲလားအမႈန္႔နဲ႔ဟင္းခတ္အေမႊးအၾကိဳင္၊
ေရနည္းနည္းစတာေတြနဲ႔ေရာျပီးနွယ္ရပါတယ္။
အလံုးလံုးျပီး ဆီပူထဲမွာ ခဏက်က္သြားရံုပဲ ေၾကာ္ပါတယ္။
ျပီးရင္ေတာ့ အဲဒီအလံုးေတြကို Oven ထဲမွာ ၂၀၀ ဒီဂရီ စင္တီဂရိတ္နဲ႔ မိနစ္
၂၀ ၀န္းက်င္ေပါင္းျပီးတဲ့အခါမေတာ့ ေရာင္းတန္း၀င္၀က္သားလံုးကိုရပါျပီ။

သူတို႔ဆီမွာ၀က္သားလံုးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ၀က္သားကင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေရာင္းေတာ့မယ္၊
စားေတာ့မယ္ဆိုရင္ အသားအပူခ်ိန္တိုင္းတဲ့ သာမိုမီတာနဲ႔ အလံုးရဲ့အလယ္ေကာင္၊ 

အသားတံုးရဲ့အလယ္ေကာင္ကို ထိုးစိုက္ျပီး
အပူခ်ိန္ ၇၅ ဒီဂရီစင္တီဂရိတ္ အထက္မွာမွေရာင္းခ်ရပါတယ္။
၀က္သားမွာရိွတဲ့ လူကိုဒုကၡေပးမယ့္မ်ားစြာေသာ ဘက္တီးရီးယားေတြ ေသေအာင္လို႔ပါ။

                               ၀က္သားလံုးကို အပူခ်ိန္ ၈၀ ဒီဂရီစင္တီဂရိတ္ အထက္မွာမွေရာင္းခ်ရပါတယ္

ဒိန္းမတ္ေတြ၀က္သားကို၀က္အူေတာင့္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ၀က္နံရိုးကင္၊
၀က္ေပါင္ေျခာက္၊ ၀က္သားကင္ အမ်ိဳးမ်ိဳး လုပ္စားၾကတာေတြ႔ရေပမယ့္
ကြ်န္ေတာ္တို႔ၾကိဳက္တဲ့ ၀က္နားရြက္ကိုေတာ့ မစားၾကပါဘူး။
အျမည္းေကာင္းကို သူရို႔မို႔လက္လြတ္ခံပံုမ်ားေျပာပါတယ္။

တစ္ခါတစ္ရံမွာေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႔ဆိုင္ေတြမွာကြ်န္ေတာ္တို႔အာရွသားေတြ
စားတတ္လို႔၀က္ေခါင္း တင္ေရာင္းေလ့ရိွပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ၀က္ေခါင္းမ်ားေတြ႔ရင္ လက္ေနွးမေနပါဘူး။

ၾကီးမားတဲ့ ၀က္သား Exporter ဒိန္းမတ္နိုင္ငံသားေတြဟာ
၀က္ေခါင္း၊ ၀က္ေျခေထာက္၊ ၀က္ရိုး မစားတတ္ၾကတာမ်ားေပမယ့္
ပူပင္စရာမလိုေအာင္ ၀က္ကထြက္တဲ့ ေခါင္း၊ ေျခေထာက္၊ အရိုး၊ အျမီးအဆံုး
အားလံုးကို ေပါက္ေဖၚနိုင္ငံၾကီးကအားေပးတယ္လို႔သိရပါေၾကာင္း

ဖတ္မိမွတ္ရာ အတိုအထြာကိုတင္ျပလိုက္ရပါတယ္ခင္ဗ်ား။

Fb post. Dec, 2016
ကိုးကား     Wikipedia pages.